"ဟျောင့် မင်းတို့ဘယ်သွားကြမှာလဲ ငါ့ကိုပြောအုံး"

"ဂျီမင်း ငါတို့ကလပ်သွားဖို့"ထယ်ဟျောင်း

"ကလပ် ဟုလား"

"အေးဟုတယ်"ဆိုဘတ်

"ဝါးးးငါတို့မရောက်တာကြာပြီ ကောင်းတယ်ကောင်းတယ်"

"အာ့ကြောင့်မင်းကိုလာခေါ်ရတာ"

"အေးအေး မောင်းမြန်"

ကလပ်သို့ရောက်တော့~~

"မလာရတာကြာလို့လားမသိဘူးတစ်မျိုးကြီးပဲ"ထယ်မင်

"အေးလေ"

"ငါတို့နှစ်ခေါက်လားပဲရောက်သေးတာနော်"ဆိုဘတ်

"ဟုတယ် ခုဆိုသုံးခေါက်တော့ရှိပြီ"ဂျီမင်း

"ဒါနဲ့ ဂျီမင်းကြိုပြောထားမယ်နော်
ဇွတ်မသောက်နဲ့"

"အေးပါကွာ ငါနည်းနည်းပဲ"

"အမ် ပြောတာပဲ ပြီးရင်သူပဲ ဇွတ်သောက်ပြီးတော့ပြောချင်ရာတွေပြောပြီးငါတို့မှမနည်းလိုက်ထိန်းရတယ်"ထယ်မင်

"အေးလေ အဲ့တုန်းကဆိုအန်တီတို့မသိတာကံကောင်း"ထယ်ဟျောင်း

"ဟုပါ့ ငါတို့မှာဖုံးပေးလိုက်ရတာ"ဆိုဘတ်

"အေး အေးပါကွာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
မင်းတို့ကလည်း အဲ့တုန်းကငါလည်းနည်းနည်းလွန်သွားလို့ပါကွ ဝင်ကြမယ်လေ"

"အေးလာသွားမယ်"

ကလပ်အထဲကိုရောက်တော့

"လူများတယ်ဟ"ဆိုဘတ်

"ဟုတယ် နော် ပိုကောင်းတာပေါ့"ဂျီမင်း

"ဟိုဘက်ဝိုင်းသွားကြမယ်"ထယ်ဟျောင်း

ဒီလိုနဲ့ဆိုဂျူ ဝိုင်တစ်ချို့နဲ့ အစားအသောက်တွေမှာလိုက်သည်။

"ဂျီမင်း အဲ့ဝိုင်ပြင်းတယ်နော်"ထယ်ဟျောင်း

"အဲ့လောက်မပြင်းလောက်ပါဘူး ရပါတယ်"

"ငါသောက်ဖူးတယ် မင်းရမှာမဟုတ်ဘူးနော်
နည်းနည်းပဲသောက်"ထယ်ဟျောင်း

"အင်းပါ"

တစ်ခွက်သောက်လိုက်သည်

"ကောင်းတယ် ဘာဝိုင်လဲ"

ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်Where stories live. Discover now