Alo ben Edin abin |ED×DT

1,Alo ben Edin abin

"Ulan gördünüz mü haberleri ?" Mert Hakan üzgün bir tonda konuştuğunda soyunma odasında ki herkes merakla Mert'in diyeceği şeye odaklanmıştı.

"Anlaşıldı görmemişsiniz." İrfan gelip Mert'in ensesine sert sayılmayacak bir şaplak attığında Mert inleyerek ensesini tutup sıvazlamaya başlamıştı. Tabiki de o kadar acimamisti fakat İrfan in böyle anlarda sanki 5 yaşında suçlu bir çocukmus gibi duran masum ifadesini görmeyi oldum olası sevmişti.

"Lan Mert o kadar hızlı vurmadım. Yoksa vurdum mu? Ya vallaha isteryerek olmadı biliyorsun elimin ayarı yok. Bak ne yapalım biliyor musun çıkışta sana güzel bir yemek ısmarlayayim nasıl?"

İrfan in telaşlı ifadesine karşı Mert herkesin kulağında bir kaç gün tekrarlanacağindan emin olduğu kahkasını atınca İrfan başta neye uğradığını şaşırmış sonra da Mert e ters ters bakmaya başlamıştı.

"Oğlum uslanmaz misin sen ya kaç kere dedim saka olsa da yapma böyle buldun zayıf yönümü vur anam vur vallaha ayıp."

İrfan in cümlesiyle Mert biraz olsun kahkahasini bastırmış ve hemen kolunu İrfan a sarmıştı.

"Ya İrfom şakaydı ya gül diye ama yemek teklifin hala geçerliyse yaparsın kardeşine bir güzellik."

"Gören de hiç goturmuyorum sanacak yemeğe."

Ferdi ikiliye bakarken uzun zamandır konuşmamanin etkisiyle başta boğazını temizlemisti.

"Abilerim bu mutlu aile tablonuzu boluyorum ama ben mert abinin bahsettiği şeyi çok merak ettim."

Odada ki herkes sanki birinin bu konuşmayı yapmasını beklermis gibi hep bir ağızdan derin bir nefes verince mert gözünü tavana dikmişti.

"Ben ne diyordum lan?" İrfan'a bakmaya başlayınca Edin araya girdi.

"Bir haberden bahsediyordun." Mert düşüncelerinden sıyrıldıktan sonra bakışlarını Edin abisine yöneltti.

"He vallahi abim şeyi diyordum. Beşiktaş bı transfer mi ne yapiyormuş. Bugün İstanbul'a gelecekmiş adam."

Herkes 'gercekten bu muydu?' Bakışlarını atarken Mert tekrardan konuşmayı ele aldı.

"Ya ama öyle değil. Gelen kişi Dusan Tadic. Onu superlig de izleme fırsatı bulacağım için kendimi çok şanslı hissediyorum."

"Ulan bu Ahmet te duruyor duruyor sağlam yere kapak atıyor. Dusan geliyor diyorsun bir de Talisca falan çekerse bu sene işimiz zor gibi."

Emre konuştuğunda bazılarından onaylar miriltilar çıkmıştı.

"Bu Dusan in Beşiktaş a geleceği kesin mi yani yoksa sadece bir görüşme mi?" Edin Mert e yönlendirdiği bakışla alacağı cevabı sabırsızlıkla bekliyordu.

"Yani ben de tam bilmiyorum abi ama sanırım imzaya geliyor ama her şey net değil internette Dusan in başka Türk takımlardan da istenildigi yazıyor. Yani her an Ahmet tekrardan bir transfer çalımı yiyebilir."

Edin aklına gelenlere sırıttı. Sanırım Dusan in Fenerbahçe ye gelmek istemesini sağlayabilirdi.

"Alo" Dusanin uyku mahmurluguyla açtığı telefonun ucundaki Edin bir kaç saniye duraksamis sonra da hemen söze girmisti.

"Alo Dusan ben Edin  abin. UCL finalinden sonraki yemekte tanışmıştık"

Dusan duyduğu isimle uçaktan yeni inmesi ve yolculuk boyunca gözüne bir gram uyku girememisini bir kenara atıp tüm canliligiyla cevap vermişti.

"Evet, hatırladım Edin." Edin telefonun karşısındaki çocuğun kendisinden yaşça küçük olmasına rağmen herhangi bir hitap kullanmamasina şaşırmıştı. Adeti değil diye düşündu.

"Haberlerde gördüm Beşiktaş'a transfer oluyormussun sanırım." Edin'in sesi üzüntülü gelmişti karşı tarafa.

"Yani ben de tam bilmiyorum aslında sadece görüşmeye geldik. Sen en son Fenerbahçe ye gelmiştin değil mi? Nasıl alisabildin mi yeni yuvana?"

Edin karşısındaki çocuğun ,çokta çocuk sayılmazdı ama Edin'in gözünde küçük kardeşinden farksızdı heyecanlı konuşmasıyla kikirdamis ve derin bir nefes vermisti.

"Tabii alisabildim. Beni çok güzel karşıladılar burada. Uzun zaman sonra bir takımda gerçekten takim arkadaşı değil de aile üyesi gibi hissettim."

"Ne güzel senin adına çok sevindim Edin. Umarım benim de gittiğim klüpte böyle bir ortam olur. Son zamanlarda buna çok ihtiyacım varmış gibi hissediyorum."

Edin sıkıntılı bir sesle konuşan çocuğun nesi olduğunu uzunca konuşmayı bir kenara not etmişti.

"Neyin olduğunu anlatmadan benden kaçamazsın ama şu an sana önemli bir şey söylemeliyim."

Dusan fark etmeden nefesini tutmaya başlamıştı.

"Tabii söyle."

"Belki aramızda senden bunu isteyecek kadar bir ahbaplık yok ama Dusan Fenerbahçe ye gelip benimle ve arkadaşlarımla beraber sahada ter dökerden beni çok mutlu edersin."

Ben bu ikiliye cok fena asik oldum