Karmalar Anahtarlar ve Sayılar

-3-İLK ANI

Ölmesini istemezdim ciddiyim benim için çok önemli olmasa da değer verdiğim biriydi.Benim yüzümden öldüyse ne yapacaktım?Ailesi ne kadar kötü hissedecekti...

"Neden öyle bakıyorsunuz dedektif?"

"Aklımı kurcalıyorsun"şuan kitaplardaki gibi bir aşka yelken açmamız çok olasıydı.

"Neden?"dedim umursamaz bir sesle.

"Katilin gözdesi sensin,herhangi bir konuştuğunu bile direk öldürüyor ve o kadar dikkatli çalışıyor ki kesme şekli bile profosyonelce .Aklıma ilk gelen şey sana takıntılı olması fakat kim bu kadar.Bu kadar iyi olabilir bu işte?"

"Aramız da 6 yaş var dedektif benden yaşça büyük bir o kadar da tecrübelisiniz ve genç yaşta böyle davalara bakmanız çok güzel fakat ben bunları yaşamak istemiyorum.Düşünceleriniz ve düşüncelerim gittikçe hayatımı zorlaştırıyor.Eski hayatıma devam etmek isterken bunların devam etmesi de hiç hoş değil ."dedim.

"Ben psikolog değilim Laura hayatın zorlaşmış olabilir ama yapabileceğim bir şey yok"dedi kinayeli bir sesle.

"Sizden psikolog olmanızı istemedim dedektif.Sizden beni kurtarmanızı istedim."

Bana aynı o zamanki gözlerle baktı.

Tamam bazı şeyleri anlatmamın zamanı gelmişti.

4 yıl önce yazardan:

17 yaşında genç bir kız sokaklarda dolaşıyordu.Annesi ve babasını basit bir trafik kazasından kaybedeli tam 2 yıl olmuştu. Amcasının yanında kalıyordu. Onu döven her daim dokunmaya çalışan amcası...

Ailesinden kalan büyük bir mirasa sahipti fakat 18ine gelemediği için mülkte söz sahibi değildi.Daha 2 yıl önce gül gibi hayatı varken bir anda her şey mahvolmuştu.O zamandan beri çok olgunlaşmıştı. Şımarık bir kız çocuğundan olgun genç bir kıza dönmüştü.Fakat hiç mutlu değildi.

Şuan cebindeki 20 dolarla uyusturucu almaya çalışacaktı.Mirasın bir kısmı banka da bir kısmı ise amcasındaydı fakat tabii ki Gerrard adlı amcamız buna da izin vermiyordu.Bu zamana kadar büyük büyük villalarda büyüyen o kıza artık neredeyse ahır denenebilecek yer de kalıyordu.Gerci kücük bir oda,yatak kime yetmezdi ki...

Tek amacı 18ini doldurup yeni bir hayata başlamaktı.

İnsanların kapısında bile yiyiştiği barın içine adımlarıyla hızlı hızlı girdi. Aradığı kişi de direk göz açısına girmişti.Hemen yanına gitti ve ona baktı .

"Hap istiyorum."dedi kısık sesiyle genç kız. Adam da ne kadar duysa da kızı dibine çekmisti duyma bahnesiyle, elini kızın hafif kalın bacaklarında gezdirmeye başladı.Genç kız ne kadar rahatsız olsa da sesini çıkartmadan kıvranmamaya çalışırken yanında oturamaya devam etti.

"Parayı ver" dediğin de genç kız çok eskiden aldıgı küçük eteğinin cebeni elini soktu ve buruşmuş 20 doları adama verdi.

Adam dudaklarını kıvırarak güldü ve konusmaya basladı.

"Bu geçenki borcunun 4\1 ini öder o da benim indirimimle anca ve sen daha hap mı istıyorsun?"Dedi alayla.

"18ime saatler var miras bana geçince hepsini ödeyeceğim fakat simdilik idare et lütfen."dedi genç kız.

"daha fazla falan beklemem ben ya simdi ya da baska bir şekilde borcunu ödersin."

genc kız adama korkak gözlerle baktı umarım düşündüğü şey değildi...

"Bakiresin değil mi?"dedi keskin sesiyle.

genç kız yavaşça başını salladı.

"Bu kadar genç yaşta ne yüksek dozdan ölmeni isterim ne de bakireliğini böyle bir zehir için kaybetmeni." dedi adam.