"ဟယ်လို "
စုယွီရဲ့အသံကိုကြားလိုက်တာနဲ့ ဝူပီအလိုလိုပြုံးမိသည်
"ကိုကိုစုယွီ ခုဘယ်မှာလဲ
ကျွန်တော် ပါးပါးခိုင်းတာတွေလုပ်ပေးနေရလို့ ကိုကိုစုယွီကိုလာမတွေ့ဖြစ်တာနဲ့ သတိရနေတာ
မုန့်သွားစားရင်းလျှောက်လည်ကြမယ်နော်
ကိုကိုစုယွီကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်မှန်းသိတယ်နော် ဘာအကြောင်းပြချက်မှာမကြားချင်ဘူး
ခုလာခေါ်မယ်"
"ဟုပါပြီ သာလိကာပေါက်စဝူပီရယ်
ခုအိမ်မှာ
စောင့်နေမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ
ကျွန်တော်လာခေါ်မှာဆိုပြီး အရမ်းလည်းပြင်မထားနဲ့နော်
ဒီတိုင်းတောင်ကိုကိုအလှလေးကိုမြင်ရင်ခုန်နေတာမို့ 😁"
သူပြောချင်ရာပြောပြီးဖုန်းချသွားသည်
စုယွီကတော့ချသွားတဲ့ဖုန်းကိုကြည့်ပြီး ပြုံးနေမိသည်
ဒီကောင်လေးဟာငယ်ငယ်ထဲကစကားအရမ်းတတ်တဲ့အပြင် ခုဆိုအရမ်းဖလစ်တာ
သူ့စကားတွေနဲ့အပြုအမူတွေကြောင့်
ရင်ထဲကအကောင်ကအခြေအနေမမှန်တော့ဘူးဟု စုယွီတွေးနေမိသည်
အိမ်ရှေ့မှာကားရပ်သံကြားတာကြောင့် အိမ်ထဲကနေထွက်လာလိုက်တော့
ကားတံခါးကို အဆင်သင့်ဖွင့်ပေးပြီး ပြုံးပြနေသည်
စုယွီလည်း ကားထဲကိုဝင်ထိုင်ပြီး ခါးပတ်ပတ်လိုက်သည်
........
"ကိုကိုစုယွီဘာစားမလဲ"
"တစ်ခုခုပဲသောက်တော့မယ်"
"သဘောအတိုင်းပါဗျာ"
"#^&*#*"
နှစ်ယောက်လုံးမှာပြီးတော့ ဝူပီကစုယွီကိုစိုက်ကြည့်နေရင်းကနေ
"ကိုကိုစုယွီစုပီကိုဘယ်လိုမြင်လဲဟင်"
"အင်း....ပြောရမယ်ဆိုရင်...ဝူပီကိုဝူပီလို့ပဲမြင်တာပေါ့..."
"ဟာဗျာ...ကျွန်ေတာ်ကအကောင်းအမှတ်လို့
အရွယ်ရောက်လာပြီး အားကိုးချင်စရာရင်ခုန်ချင်စရာကောင်လေးလို့မမြင်ဘူးလားဟင်😉"
"ဟင့်အင်း....လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ့်လေးနှစ်ကအိမ်ပေါက်မှာဘောလုံးလာကောက်ဖို့အတွက်အိမ်ထဲဝင်ချင်လို့လာအော်နေတဲ့ ကလေးလေးလို့ပဲမြင်တယ်"
YOU ARE READING
ကျွန်တော်၏ချစ်ရသော
Fanfictionဝူပီ-ကိုကိုစုယွီကကျွန်တော့်အပိုင် စုယွီ-ဒီဝူပီပေါက်စလေးကတော့ကွာ Complete
