Merhaba sevgili okurlarım.
İsterseniz yukardaki müziği açıp öyle okuya bilirsiniz.
Bu kitabı seçdiğiniz için size çook teşekkür ederim.
İyi okumalar yorumlarınızı bekliyor olucam.<3
Bu günün sıradan bir gün olacağını düşünüyordum. Ta ki onu görene kadar.
( 1 saat önce)
Sabah kuş sesleriyle uyandım. Telefonumu elime alıp oyalanmaya başladım. Bir kaç dakika sonra kapımın açıldığını fark edip kapıya baktım. Gelen annemdi. Beni uyandırmamak için olağan üste bir çaba sarf ediyirdu.O kadar yavaş açıyordu ki, bu hali beni ufak bir kahkaha atmama sebeb oldu.
"uyandın mı? Güneşim" annem bana gülerek konuştuğunda hala gülüyordum.
"Evet anne on dakika önce uyandım. Telefonumla oynuyordum."
"Tamam kızım kahvaltı hazır. Sende hazırlanıp gel."
Annem kapıyı kapatıp çıktığı an ayaklandım bir kaç adım atıp aynanın karşısına geçtim. Kendime bakmaya başladım.Saçlarım darma dağındı.
Gözlerim hala uykuluydu. Odamın kapısını açıp lavaboya yürümeye başladım. Önce dişlerimi fırçaladım sonra yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım. Gözümü ovarak odama girdim. Hemen mavi elbisemi giyip mutfağa gittim. Annemle babam kahvaltı yapmaya başlamıştılardı. Beni gördükleri an ikiside bana
gülerek"Günaydın Güneşim" dediler. Bende aynı şekilde onlara gülümseyerek "Günaydın " dedim. Sonra kendime soğuk kahve yapmak için tezgaha doğru yürüdüm. Hemen kahvemi yapıp annemlerin yanına oturdum ve bende kahvaltı yapmaya başladım. Biraz sonra
" kuzum kahvaltıdan sonra markete gidip yemek için mazemeler alır mısın?"
diye seslendi annem. Kahvemden bir yudum alıp ona evet der gibi başımı salladım. Bir kaç dakika sonra kahvaltımı ve kahvemi bitirdikten sonra anneme döndüm
" marketten ne almamı istiyorsun anne?" diye sordum. Annem çebinden bir kağıt parçası çıkartıp bana uzatdı.
"Bunları al kuzum. Parayı çebimden alırsın.
" Tamam" dedikten sonra annemlerin odasına gidip parayı aldım. Sonra ayyakkabılarımı giydim." Ben gidiyorum" eve doğru seslendim. Cevap gecikmeden annemden geldi.
" Tamam kuzum dikkatki ol"
Kapıyı açtım ve dışarıya çıktım. Dışarıya çıkar çıkmaz havanın yüzümü çarpması bir oldu. Bu hiss çok hoşuma gitmişti. Dışarıda her yerden kuş sesleri geliyordu. Market bizden on dakika uzaktı o yüzden kulaklığımı takıb yürümeye başladım.
Bir kaç dakika sonra telefonumdan gelen bildirimle telefonuma baktım. Tam o an korna ve siren sesini duydum. Bu bana doğru gelen arabanın sesiydi.Bir kaç dakika şok içinde son sürat bana doğru gelen arabaya baktım.
Birden birinin elimden sıkıca tutduğunu hiss etdim. Beni hızla kendine çekti. Kurtulmuştum. Eğer o araba bana çarpsaydı şu an belkide yerde kanlar içinde yatıyor olucaktım. Bir kaç saniye yaşadıklarımın şokuyla kıpırtayamadım.
Hani hep deryer ya hayatım film şeriti gibi gözlerimin önünden geçti diye ben tam o anı yaşıyorum şu an. Başım beni kendine doğru çeken adamın göğsünde bedenim ise kıpırdayamıyordu.
"İyi misin? Bir yerine bir şey oldu mu?"
Bu beni kurtaran adamın sesiydi. Sesini duyduktan sonra biraz kendime gelmeye başladım.Yavaş yavaş kafamı kaldırıp ona baktım.
O an bana endişeyle bakan bir çift gözle karşılaştım.Gözleri elaydı şimdiye kadar gördüğüm en güzel gözlere sahipti. Sarıya kaçan kumral saçlarını yukarıya doğru taramıştı. Kokusundan yeni tıraş olduğu anlaşılıyordu.
Kekeleyerek "İ ..iyiyim" dedim. Ama kalbim o kadar hızlı atıyordu ki.
Rahatlamış gibi derin bir nefes verdi. Sonra beni rahatlatmak için bir banka oturdu.
" Sen burda bekle ben hemen sana su alıp geliyorum." Hemen yanımdan koşar adımlarla gitdi. Yolun karşısındakı markete girdi. Bir kaç dakika sonra elinde suyla yine koşar adımlarla yanıma gelip karşımda eğildi.Suyu açıp bana doğru uzatdı. O kadar korkmuştum ki, ellerim bile titriyordu.
Suyu alıp bir kaç yudum aldım. Şimdi kendimi biraz daha iyi hiss ediyordum. Arkama yaslanıp derin nefes aldıp versim. Yavaş yavaş yanımda eğilmiş bana bakan adama baktım. Görünüşü göre 17- 18 yaşındaydı.
Ona gülümseyerek baktım. "Teşekkür ederim. Hayatımı kurtardın."
O ise iyi olduğumu anlayıp rahatlamıştı. Sonra gelip yanımda oturdu.
"Bir şey diğil. Sen iyi olda.Bu arada ben Gece." Diye elin bana uzatdı. Bende onun elini tutup sıktım.
"Bende Güneş memnun oldum."
İkimizde bir birimize bakıp güldük. Birden söze girdim."Ben markete gidiyordum telefondan bildirim gelince ona baktım. O yüzden arabayı fark edemedim."
" Bende buralarda oturuyorum. Canım sıkılınca sahile gitmek istedim. Ve bir anda seni gördüm."
O an telefonumun çaldığını duydum. Ekrana bakınca annemin aradığını gördüm. Gece'ye bakıp "Benim gitmem lazım. Tekrar teşekkür ederim."
Bana bakıp gülürek " Tamam dikkatli ol. Tekrar görüşücez." Arkamı dönerek ordan uzaklaşırken Gece'nin kurduğu son cümle aklımda dolaşıp duruyordu.
"Tekrar görüşücez."
Ne demek istemişti. Bir daha nasıl karşılaşa biliriz ki. Bunların hepsini unutup yola odaklandım bir daha kazayla burun buruna kalmak istemiyordum.
Merhaba sevgili okurlarım <3
Sizce Gece ne demek istemişti ?
Niye böyle imayla konuştu ?
Yorumlarınızı merakla bekliyor olucam. Sizi çoook seviyorum.<3
KAMU SEDANG MEMBACA
GÜNEŞ TUTULMASI *ilkaşk*
Fiksi RemajaAşkı hiç hiss etmemiş iki kişinin bir birine aşkı hiss etdirdiği bir hayat. Sanki ikiside yıllardır bir birini bekliyorlardı. Bir birlerini ilk defa görüyorlardı ama bu gözleri sanki yıllardır görüyorlardı.
