Ölürsen Ölürüm°Satosugu

2°Ben seni seviyorum

.
.
.

Satoru kendinden kısa adamın omzuna elini atarak kambur durmasını sağlamış, saçma sapan anılarını anlatıyordu. Yüzünde kocaman bir gülümseme, boşta olan elinde ise yarısı boş portakal suyu vardı. Suguru oğlanın bugünkü enerjisinden pek bir şey anlayamamıştı. Gerçi Gojo Satoru hep böyleydi, mutlu, şebek bi adamdı.
Siyah saçlı istemsiz gülümsediğinde Satoru'nun gözleri onda kalmıştı. Kalbi hızlanmış, yüzüne kan gittiğini hissetmişti. Zaman yavaşladı. Hep böyle kalmayı daha da mutlu olmayı diledi.
Suguru omzunda ki eli hissedemeyince durdu ve arkasına baktı. Yüzü kızarmış oğlana baktı. Ne zaman bu yüzü görse kalbi teklerdi.

"Ne duruyorsun öyle orda sakat. Shoko bizi beklemiyor mu?"

"Suguru...benim bi şey söylemem gerek."

Oğlan gergince elini ensesine geçirdi. Avuç içlerinin terlediğini hissedebiliyordu. Yerin dibine girmek istemişti. Olduğu durumu sorgularken, sakura yapraklarının siyah saçlarına konduğu gence başını eğip konuştu

"Ben seni seviyorum."

"Ne"

"Ne 'ne'si. Seviyorum."

"Haa, yani öyle. Dur ne"

.
.
.

cokcringe cokcringe cokcringe cokcringe off aglicam cok cringe oluyo ne yazarsam yazim aglicsm