Bölüm 4

204 97 353
                                    

Kombinler :

Seranın dilinden :

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Seranın dilinden :

Sabah johnun hazırlandığını ve beni uyandırmamak için öpüp gittiğini alya söylemişti

Bende hemen kalkıp hazırlanıp işe gitmek için yola koyuldum

Bugün çok önemli bi toplantımız vardı bu toplantıda şirket için yapılacak planlar konuşulucak ve şirketi puanlamak için gelecek olan kişilerin güzelce karşılanması için düzenler kurulucaktı

Adrianın dilinden :

Sabah kalkıp şirket için yapılacakları gözden geçirdim ve hazırlanıp yola koyuldum

Oraya vardığımda arabadan inerken gözlerim onu bulmuştu

Herzaman ki gibi etkisini bırakarak ilerliyordu

Kendimi toparlayıp arkasından içeri girdim

Seranın dilinden :

Belgeleri kontrol ederken Adrian arkamdan gelmişti mükemmel görünüyordu

Tabiki yine yüzünde hiçbir mimik yoktu

Masasına geçip oturdu ve birkaç telefon konuşması yapmaya başladı

Bende elimdeki belgeleri tamamen kontrol edip
Birkaç talimata bulundum ve hemen toplantı odasına gidip toplantı için gerekli olan malzemeleri istedim

Kapıdan çıkarken Adrian karşımda belirmişti

Adrian yüzünde oluşan sinirle " bana sormadan bu kararları alamazsın"

Ben "neden sen dizayn işinde bana danıştın mı?"

Adrian " danışmam gerekmiyor"

Ben "  o zaman karşıma bu şekilde geçme" diyerek odadan ayrılmak isterken kolumdan tutup boynuma doğru yaklaşıp konuştu

Adrian "katilin karşısına geçerken bi şekile ihtiyaç duyulmaz"

Ben ona dönüp sinirle " ben katil değilim!, ama sen tahamul edilemez bi egoistsin"

Adrian elini boynuma geçirip beni duvara yasladı " karşında kim var sanıyorsun "

Ben " bırak nefesim daralıyor" diyerek iki elimi boynumdan tutuğu eline doğru götürmüştüm

O ise dahada bastırıyordu git gide nefesim azalıyordu, bacağımı birbirine sürtmeye başlamıştım

Diğer eliyle bacağımdan tutup bana dahada yaklaştı

Ben " yiaa bırakk, çek eliniii!"

Hiç birşekilde tepki vermiyor acı ile çırpınmamı izliyordu sadece

Kapının çalması ile " kendinden nefret ediceksin"
Diyip beni bıraktı

O an nefes nefese kalmış iki elimle boynumdan tutup sandalyeye oturmuştum

mafyanın AjanıWhere stories live. Discover now