Bölüm 1

232 113 226
                                    

Kombinler :

İkimizde arabadan inmiştik

Seranın dilinden :

Arabadan sinirle inip " kör müsün?, kırmızı ışığın yandığını görmüyormusun"

Karşımdaki arabadan inen kişiyi gördüğümde susup ona baka kalmıştım, ilk kez hayatımda birini gördüğümde etkilenmiştim

Adrianın dilinden :

O bana sinirle konuşurken ben ise yutkunamamıştım, ilk kez hayatımda birini gördüğümde etkilenmiştim

O da bi an susup gözlerini gözlerime dikti, ikimizinde dikkatini yanımıza gelen adam bozmuştu

Adam " iyi misiniz beyefendi, hanımefendi?"

Tekrardan kıza dönüp " belki acelem var" dedim

Seranın dilinden :

Yüzünde hiçbir mimik yoktu bunu söylerken

Ben " bu seni haksız yapmaz"

Adrian " haksız olmak için çabalamıyorum"

sanki karşıdan geçen biriymiş gibi, bu kazaya sanki o sebep olmamış gibi konuşuyordu

Ben "bu durumun sebebi sensin farkındaysan"

Adrianın dilinden :

O an geç kalma korkusu yüzünden geçmiştim kırmızı ışıkta, bu yüzden bunu söylemesi sinirimi bozmuştu

Ona sinirle birkaç adım yaklaşıp " sana acelem olduğunu söyledim, uzatma"

Oda bana doğru yaklaşıp başını hafif kaldırıp gözlerime baktı kızgın olduğu her halinden beliydi

Konuşmak için kırmızı dudaklarını araladı ama sinirden başını yana çekip derin bi nefes aldı ve bana dönüp " bencil" dedi ve gözlerini gözümden çekip gitti

Sinirden derin bi nefes alıp onu kolundan tutum onu arabasına yasladım ve " hadini bil, senin gibi çocukça biri karşımda bu şekilde konuşamaz "

Seranın dilinden :

O an kafayı yemek üzereydim "sen kimsin ki bana hadini bil diyorsun, benim çocukluğum senin adamlığından iyidir" konuşurken yüzüne yaklaşarak konuştum

Kolumu dahada sıkıp " terbiyeni verecek kişiyim"

Kolumu ondan çekmeye çalışırken "sen kendi terbiyesizliğine çare bul önce" dedim

mafyanın AjanıWhere stories live. Discover now