In love with Professor Riddle (Dutch)

Les dag 2

Het was 3:30 op de klok ik kon maar niet slapen, mijn nachtmerries houden me maar steeds wakker. Ik bleef zoveel ronddraaien dat ik besloot op te staan en maar een rondje om Hogwarts te lopen, wat eigenlijk niet mag rond deze tijd, maar wat moet je anders doen.

Ik trok een badjas aan en liep mijn dorm uit,met wand in mijn badjas zak en een lichtje in mijn hand liep ik door de common room naar buiten de trap af door de hal. Na een tijdje gewandeld te hebben besloot ik maar terug naar mijn dorm te gaan, ik draaide me om en schrikte van de persoon achter me. Het was Professor Riddle met zijn wand waar licht van af kwam. "Mevr Malfoy wat doet u zo laat rond rond te wandelen in de hallen?" Uhm ik kon maar niet slapen dus dacht dat maar even wat ging lopen, antwoorden ik. "Zit ik in de problemen?" vroeg ik."nee, maar je moet volgende keer maar beter opletten, het is niet verstandig om rond te wandelen rond deze tijd in de hallen". Wat bedoelt u? vroeg ik. "Ik bedoel een meisje zoals jij kan snachts niet rond wandelen alleen dat is best gevaarlijk tegenwoordig als je weet wat ik bedoel" tijdens dat hij dat zei keek hij mij aan met bezorgde ogen. Nou ik red me wel professor ik kan mezelf goed verdedigen glimlachte ik.

Hij kwam een stapje voor uit waardoor het maanlicht op zijn gezicht viel waardoor ik beter zijn Gezicht zag zijn mooi krullende haren glimt door het licht zijn ogen pierste nog meer dan ze eerst deden hij zei, "daar twijfel ik ook niet aan,maar ben gewoon bezorgd ik bedoel met al die jongens hier op deze school kun je geen risico's nemen" wat bedoelt u vroeg ik. Ik bedoel met die beauty van jou en de aardigheid en warmheid heb je de aandacht van alle jongens wel van Hogwarts mevr Malfoy. Ik bloosde helemaal van die worden "dank u wel" hij glimlachte naar me. Ik begon te gapen je ziet er moe uit mevr Malfoy kom ik breng je wel naar je dorm met dat gezegd pakte hij me bij mijn heupen en liepen we terug naar de trap op.

Iedere keer als ik naar zijn handen die op mijn heupen zatten die handen zo vainy, met paar ringen om zijn vingers het maakt me gewoon aan het blozen hij merkte het op en begon te grijnze tijdens het lopen begon hij het gesprek weer aan "ik hoorde wat jij en mevr Parkinson zeiden tegen elkaar in mijn klas gister" oh dat heeft u gehoord zei ik weg kijken en schamend blozend, ja en wat ze allemaal zei is waar. Ik keek terug naar hem om te antwoorden, maar voor dat ik dat kon doen waren we al aangekomen bij mijn dorm en liet hij mijn heupen. Hij keek me aan glimlachend en zei slaaplekker mvr Malfoy en met dat gezegd liep hij weg en liet mij daar staan voor mijn dorm deur spraken loos.

Hallo allemaal hoop dat het al wat interessanter word😀