ပြန်တင် အပြာစာအုပ်များ

မင်္ဂလာဦးည

‘ချစ် အိပ်ကြရအောင်’ ‘ကို ကလဲ အစောကြီးရှိ့သေးတယ်အိပ်သေးဘူး TV ကြည့်ရအောင်နော်’ ကျွန်တော်လဲအိပ်ဖို့ကိုအမျိုးမျိုးပြောတာပဲမရဘူး TV ကြည့်မယ်ပဲ လုပ်နေတယ် အဲဒါနဲ TV ပဲထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့တယ် သူ့ကိုဖက်ထားပြီး သူ့လက်မောင်လေးတွေကိုပွတ်ပေး နေလိုက်တယ် ပါးလေးကိုနမ်းလိုက် နုတ်ခမ်းလေးနမ်းလိုက်လုပ်နေမိတယ် တစ်ဆင့်တက်ပြီးသူ့နို့လေးတွေကိုအကျႌ အပေါ်ကနေအုပ်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ် အဲ့တော့မှသိတယ်သူအတွင်းခံမဝတ်ထားဘူးပဲ သူ့နိ့လေးတွေကိုနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းလေး ကိုစမ်းလိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းလေးကအပြင်တောင်မထွက်သေးဘူး။

ကျွန်တော်လဲ သူ့အကျႌကိုလှန်တင်ပြီးဆို့ဖို့လုပ်တော့ သူ့အကျႌကိုအတင်းပြန်ဆွဲတယ် ကျွန်တော်လဲမရတော့ဘူး အောက်ကကောင်ကအရမ်းတောင်နေပြီ သူဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော်ပုဆိုးကိုခြေထောက်နဲ့နင်း အတင်းဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့ကိုင်လိုက်တယ် ကျွန်တော်လက်ကိုသူဆွဲဖယ်တယ် မရဘူးကျွန်တော်တောင့် ထားလိုက်တယ် သူဖယ်လိုမရမှန်းလဲသိရောငိုပါလေရောဗျာ ‘ ကို ချစ်ကိုအတင်းကြီးမလုပ်ပါနဲ့နော် အချိန်လေးနဲနဲလောက် ပေးပါအုံးနော် ‘ဆိုပြီးငိုနေတယ်ဗျာ အခုမှပဲလက်ခံတော့တယ်ဗျာ သူများတွေပြောပြောနေတဲ့ ပါကင်လုပ်ရတာအာယုံနောက်တယ်ဆိုတာ သိပ်မှန်တယ်ဗျာ ကျွန်တော်လဲသူ့နားမှာဆက်နေရင်ထက်လုပ်မိပြီး

ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်တော့မယ်ဆိုပြီး သူ့ခေါင်းလေးပုတ်ပြီးမငိုနဲ့တော့နော်လို့ပြောပြီး ဆေးလိပ်သောက်ဖို့ထမင်းစားခန်းဘက်ကိုထွက်လာလိုက်တယ် အောက်ကကောင်ကအရမ်းတောင်နေတော့ ဆေးလိပ်ထိုင်သောက်နေရင်းစိတ်ကိုပြန်ဖြေနေတာ ဆေးလိပ် နှစ်လိပ်ကုန်သွားမှပဲ အိမ်ရှေ့ကိုပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် (ကောင်းခန်းစပြီဗျို့မှန်းထုမှန်းကလှိုင်း ဖို့ပြင်ထားကြတော့) ကျွန်တော့အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်မရောက်ခင်မှာ စာကြည့်ခန်းတခါးက နဲနဲဟနေတာတွေတော့ အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်တယ် အဲ့အခန်းကလိုက်ကာမတက်ထားတော့ အပြင်ကဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ ချစ် မက်တက်လေးရပ်နေတာကိုတွေ့နေရတယ် သူကျွန်တော်ကိုနောက်ချင်လို့ ပုန်းနေတာထင်တယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော်လဲတိတ်တိတ်လေး စာကြည့်ခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တယ် အထဲရောက်မှပဲအခြေအနေ ကိုသဘောပေါက်တော့တယ်။