Remember [HxH Fanfic]

-15-

❦ ❤︎ ☾≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈♔♕≈≈≈≈≈≈≈≈≈☾ ❤︎ ❦

İki oğlan ateşin başında oturmuşlardı. Konuşmadan alevlerin hareketlerini izliyorlardı.

Pairo'nun kafasının içinde binbir türlü ses vardı.

***
"Teşekkürler, usta!"

Karşısındaki oğlan Mizuken'in gözlerinin kocaman açılmasına sebep oldu.

Onu tembihlemesine rağmen yapmıştı. İstediği eşyayı bir, iki ay kadar kısa sürede efsunlamıştı.

Evet hızlı ilerliyordu fakat bu kadarını da tahmin etmemişti. Çalışması boyunca konsantrasyonu en üst seviyelerde olmalıydı.

En başında kendisine danıştığında onu uyarma zahmetine girmişti. Pairo onu büyük bir dikkatle dinlese bile, isteğinde kararlı olduğunu dile getirmişti ve yardımını istemişti.

Yapacağını biliyordu, emindi. Onu şaşırtan bu kadar kısa sürede yapmasıydı.

...

"Sana kırılmaz bir zincir yapamayacağını söylemiştim. Buna rağmen neden devam ediyorsun?"

"Dengeyi korumaktan bahsetmiştin usta. Dengeyi kurabilirsem eğer, o zaman yapabilirim değil mi?" hevesle sordu Pairo. Bir çıkış yolu bulmuş ve buna dayanarak ısrarcı davranmıştı.

Sorusu karşısında Mizuken, başta şaşırdı. Gerçekten akıllı birisiydi "Hayır, yapamazsın"

Düz bir ifadeyle yanıtlayınca bu Pairo'yu tedirgin etti ama devam etti "Kırılmaza yakın bir şey yapılabilir gerçi"

Pairo'nun içi rahatlamıştı.

"Artık dinlen. Yarın çalışmaya devam edersin sana anlatacağım" ayağa kalkarken geçiştirdi.

"Harika! Kurapika ve Shigeru'yla da paylaşmalıyım. Onlar ne yaptılar acaba?"

Sözlerine karşı Mizuken hızla arkasına döndü "Hayır, böyle bir şey yapma. Kurapika'yla birbirinizin kafasını karıştırmayın"

Kızmış gibiydi, Pairo'yu şaşırttı. Onu onayladı ve ikisi de kendi yönlerine gitti.

***
"İntikam istiyorsun değil mi?" Elindeki tuttuğu balıklarla geçip karşılarına oturdu "Yapmayın" dinlemeyeceklerini bildiği bir uyarı yaptı.

Sonraki günlerde Kurapika ilerleme kaydetmeye başladı. Bir zincir ufsunlamanın zor olacağını biliyordu ama bu kadarını beklememişti.

O gece her zamanki gibi şelalenin orada çalışıyordu. Pairo'yu gördüğü, Mizuken'in en son verdiği uyarının üstünden birkaç ay geçmişti. Zaman hızlı akıyordu ve bu üç gence birbirlerini unutturmak üzereydi.