"Tamam baba"

Babam kapattıktan sonra yataktan kalkıp üstüme bir şeyler giydim.

Korktuğum gerçek olmuştu. O kabus gerçek olmuştu.

"Allah'ım Alkan'ı kaybetmek istemiyorum. Onu kaybetmek istemiyorum. Lütfen ona bir şey olmasın. Onsuz yaşayamam. Onu yeni kazanmışken kaybedemem."

Kapı çalıyordu.

Kapıyı açtım. "Gece Hanım beni Albay'ım yolladı. Sizi alıp hastaneye götüreceğim."

"Hemen gidelim."

"Buyrun önden"

Beraber arabaya bindik ve hastaneye yol aldık.

Hastaneden devam

Yanımdaki askerle yoğun bakım katına geldiğimizde babamı gördüm.

Koşup babama sarıldım.

"Baba, Alkan iyi mi?"

"İyi olacak kızım. Alkan güçlüdür."

"Doktorlar bir şey dedi mi? Ne zaman çıkacak."

"Daha bir şey söylemediler."

Yoğun bakımın kapısı açılmasıyla o tarafa döndük.

"Doktor bey Alkan iyi mi?"

"Acil kan gerek A rh(+) kan grubu olan var mı?"

Alkan ile kan gruplarımız aynıydı.

"Benim uyuşuyor."

"Sizi hemen alalım."

Yanıma bir hemşire geldiğinde beraber kan vermeye gittim.

...

Alkan'a kan vermiştim. Şimdi de yoğun bakımın önünde çıkmasını bekliyorduk

Biliyordum Alkan sağ salim çıkacaktı o ameliyattan.

Ameliyathaneden doktor çıktı.

"Doktor bey"

"Alkan bey şuan gayet iyi birazdan normal odaya alacağız. Ama uyanması uzun sürebilir. Bu Alkan bey'e kalmış."

Duyduklarımla rahat bir nefes aldım. Ama yinede onu görmeden içim rahat olmayacaktı.

"Ne zaman görebiliriz."

"Zorlu bir ameliyattı o yüzden biraz dinlenmesi gerek."

"Peki Doktor bey"

Yoğun bakımın kapısı açıldığında sedyenin üzerinde yatan Alkan'ı gördüm.

Yüzü solmuştu. Bana gülerek bakan adamın gözleri kapalıydı.

Alkan'ı normal odaya aldılar.

İçerideki hemşireler bir kaç test yapıp çıktığında "Biraz dinlensin sonra sizi odaya alacağız."

"Teşekkür ederim."

Hemşire yanımızdan ayrıldığında babam yanındaki askerle bir şeyler konuşurken bende camın arkasından Alkan'ı izlemeye başladım.

İçeriden daha yeni hemşire çıkmışken bir hemşire daha içeriye girdi.

Bu biraz tuhafıma kaçmıştı. İçerideki hemşire Alkan'ın serumuna iğne vurmuştu. Serumun içi kahverengi bir sıvı oldu.

Hemşire çıktığında"Bir dakika bakar mısınız? O vurduğunuz iğne nedir öyle?"

"Sadece uyandığında ağrı hissetmemesi için."Deyip giderken Alkan'ın odasında makineden ses geldiğini duydum.

Alkan'ın kalbi atmıyordu.

Bunu o hemşire yapmıştı. Her ne iğnesi yaptıysa.

Ağlayarak "Doktor,doktor yok mu! Alkan Alkan ölme Alkan! Baba Alkan'ın kalbi durdu. Hayır hayır. Baba o kadın yaptı yakalayın onu."

Doktor ve hemşireler Alkan'ın odasına girerken babamın yanındaki asker o kadının peşinden gitti.

İçeride Alkan'ın kalbine elektro şok uyguluyorlardı.

Başım dönüyordu. Göğsümün sıkıştığını hissettim. Nefesim daralırken  en son gördüğüm babamın yanıma koşup beni tutmasıydı.
_________________________________________

Böyle sahneleri yazamıyom ya içim elvermiyo ama kendimi üzmeye bayıldığım içinde yazayım dedim.

Ne çeşit bir manyağız inan bilmiyorum kızanlar

Beğenip yorum yaparsanız sevinirimm

Fikrinizi belirtin bea yoksa kendimi yiyip bitiricem oldu mu olmadı mı kötü mü oldu diye düşünmekten.

KOMUTANIM| Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin