*ရောက်တယ်လေ။ဆရာမကဟောခန်းမှာအဖွဲ့ခွဲနေတာ
ပရောဂျက်ကိစ္စအတွက်*Sunooတစ်ယောက်သူနေရာမှာလွယ်အိပ်ချပြီး
*ဟုတ်လား*
boy: :*အေးမင်းတို့မသွားနှက့်အသင်းကခွဲပြီးပြီ
ငါရယ်မင်းရယ်အ၀န်းရယ်စီနီယာအစ်မကြီး၄ယောက်
နှင့်ငါတစ်ခြားခန်းက၂ယောက်ဂျူနီယာကတစ်ယောက်*Jungwon:တကယ်ကြီးလားနာမည်သိလား။
Boy: :နိုး
Sunoo(ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး): :ရေခဲတုံးထိပ်ခေါင်တင်မင်းဘယ်လိုကြီးထိုင်နေတာလည်း။
ထိုသူနေ နေတဲ့ပုံကပြတင်းပေါက်စောင်းပေါ်ခြေထောက်တစ်ကဖက်စောင်းပေါ်တင်ပြီးထိုင်နေတာပါ။ခေါင်းကလည်းနံရံကြီးမှီထားသေး။မပြုတ်ကြရုံတစ်မယ်ပြတင်းပေါက်ကပိတ်ထားသေးတယ်။
စောင်းကကျယ်နေသည်။ကျန်တစ်ဖက်ကိုအောက်ချထားသည်။နေနေတာကလေကချေပုံလိုလို။၀တ်ထားတာအသန့်ပြန့်အရုပ်လေးနှင့်လူနေနေတဲ့ပုံကမလိုက်ဖက်တဲ့ထိုသူ။Jungwon: :ပြုတ်ကြပြီးသေစရာကြောင်းမရှိလို့ကံကောင်းတာအောက်ထပ်ဖြစ်နေလို့ရေခဲတုံးထိပ်ခေါင်
Boy: :ဟာမင်းလွန်သွားပြီ
Sunoo: :ကလန်ကပါးJungwonမလွန်ဘူး
မင်းကလည်းဘယ်လိုနေနေတာလည်းအခန်းထဲမှာငါတို့၃ကောင်သောင်တင်နေတာမင်းကြည့်လို့ကောင်းတယ်ထင်နေလားထိုသူကပြတင်းပေါက်စောင်းကနေခြေတစ်ဖက်
ချပြီးခန္ဓာကိုယ်စောင်းကာထလာပြီးSunooတို့၂ယောက်ခုံဆီလာကာခုံကိုလှည့်ပြီးBoy: :အေးစိတ်ညစ်လို့ပါဆိုမှမင်းတို့ကတစ်မျိုး
Jungwon: :အဆောင်ကိုဒါကြောင့်ပြန်မလာတာလား
boy: :.....မလာချင်လ်ို့ကိုမလာတာတောသားရဲ့
Sunoo: :သြော်
Boy: :ယောကျာ်းလေးဖြစ်ရတာမကောင်းလိုက်တာ
Jungwon: :why?
boy: :အိမ်မှာငါကအကြီးဆိုတော့ခိုင်းစားနေတာ
အငယ်တွေအပစ်လုပ်ရင်ငါကိုဆူတယ်မိဘတွေက
သူဌေးသားသမီးတွေဖြစ်ရတာမကောင်းဘူး၀ါသနာမပါတာတွေအတင်းလုပ်ခိုင်း
![](https://img.wattpad.com/cover/323896737-288-k729140.jpg)
YOU ARE READING
ᴍʏ ʟᴏᴠᴇʀ
Romanceငယ်စဥ်ကတည်းကဘ၀ပေးအခြေအနေကြောင့်မိန်းကလေးလိုနေရတာသဘောကြတဲ့ကောင်လေးနှင့်အမှတ်မထင်တွေ့ဆုံမိတဲ့ကောင်လေးနှစ်ဦးကြားဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်။ *ဟန်ဆောင်နေရတဲ့ဘ၀မှာငါပင်ပန်းတယ်။သို့သော်အဲ့ဟန်ဆောင်မှုကနေအမှတ်မထင်တွေ့လာတဲ့မင်းကိုငါတန်ဖိုးထားတယ်အမှန်ကိုမပြောပြချင်ပေမဲ့...
Part-4(ရေခဲတုံးသူငယ်ချင်း)
Start from the beginning