Illicit Love

CHAPTER TWO

"Akin din 'tong mansanas dahil ako ang unang nakakita.", sabay hablot sa mansanas mula sa hawak nito.

"Hahahaha!", umalingawngaw ang tawa nito sa buong gubat.

Mas kumunot lalo ang noo ko sa pagtawa nito.

"Bakit ka tumatawa?", nakakunot noong saad ko habang bakas ang pagkairita.

Tumigil ito sa pagtawa at tiningnan ako na tila naaaliw.

"You're so cute.", saad nito na ikinalaki ng mata ko.

Pagkatapos ay dahan-dahan ako nitong nilapitan. Kinabahan ako sa bawat hakbang na ginagawa nito.

Habang humahakbang ito papalapit sa'kin, ako naman ay umaatras papalayo dito.

"Tu-Tumigil ka, 'wa-wag kang lalapit!", bulol na saad ko pero patuloy pa rin ang paglapit nito sa'kin.

"Or else what, bansot?".

"Tumigil ka na kung hindi sisigaw ako!", banta ko dito.

Hindi ko maintindihan ang sarili. Hindi ko alam kung natatakot ba ako sa lalaki o ayaw ko lang na lumapit ito sa'kin gaya kanina dahil di ako komportable.

"Go ahead, shout. Or better yet, I'll make you moan, what do you think?", nakangising saad nito.

Nanlaki ang mata ko sa tinuran ng lalaki.

Moan?

Bigla ko tuloy naalala ang nasaksihan ko kanina sa dampa. Nang-init ang mukha ko sa naisip.

"Ops, dead end.", matalim at nakangising saad nito.

Nasupil ako nito sa isang malaking puno ng mansanas na naatrasan ko. Sobrang lapit na naman nito sa'kin.

I can literally smell him, the mix of a chic perfume that maybe came from the woman he screwed and his natural manly smell. It's turning me on. This feeling is such an alien to me, the great pull of attraction, a man who has a towering intimidation and for the very first time I  wasn't able to control myself. I feels like I  can throw herself on this man any minute.

God Nahli! What are you thinking, throw yourself on her? What are you, a wh*re? You're a Filipina, act like one!

Pinilig ko ang ulo dahil sa mga naiisip. Binalik ko ang atensiyon sa lalaki at mataman itong tiningnan.

"Look, I'm did not meant any harm noong nagpunta ako sa dampa. At hindi ko rin talaga alam na may dampa doon at nandoon kayo ng kasama mo. You see, naligaw ako at sa mga oras na 'to siguradong hinahanap na ako ng Mama ko. So please, spare me.", pakiusap ko.

Seryoso lang ako nitong tiningnan na tila sinusuri ang kanyang buong mukha. Nang tila nakontento na ito, umatras ito upang lumayo na sa'kin.

"Thank you, I promise wala akong pagsasabihan na iba sa nakita ko kanina.", saad ko with matching right-hand raise.

" Nah, I don't mind. By the way, you can use it as a reference , well maybe one of this weeks.", nakalolokong kinindatan ako nito.

Namula ako sa tinuran ng lalaki. Napaka-bulgar nito! Hindi naman sa hindi ako sanay sa mga ganoong usapin, well I'm a city girl. But I'm a virgin for God's sake!

"Napakabastos mo! Hindi ako ganoong uri ng babae na basta nalang bubukaka. Kung tapos ka nang insultuhin ako, aalis na ako.", seryosong kong saad saka pumihit paalis.

Nakakainis ito! Hindi ako isang kaladkaring uri ng babae para pag-isipan ng ganoon!

Bago pa ako makalayo ng tuluyan, may brasong pumigil sa'kin.

"Hey, I'm sorry. I didn't meant it that way. I was just joking.", seryosong saad nito.

Tiningnan ko lang ito at tinanggal ang braso mula sa hawak nito.

"Look, I'm Kendric, I am the son of the owner of this hacienda. I'm maybe an ass awhile ago but trust me, I'm not going to do something you don't like.", he reassuringly said in a soft voice.

Kendric? As in Kendric Hidalgo, her soon-to-be-stepbrother? Grabe, dapat pala talaga tiningnan ko 'yung picture nito na binigay ni mama sa'kin 1 week before sila pumunta rito.

What a dumb!

Wala sa sariling tiningnan ko ang suot kong wristwatch. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang oras.

5:45pm!

"Ihahatid na kita. Anak ka ba ng isang trabahador namin na mula sa Maynila o mula ka sa kabilang dako ng pader?"

"Hindi. At wala akong tiwala sa'yo. Mas nanaisin ko pang dito nalang matulog kaysa sumama sa'yo.", mariin kong saad.

Siya man ang anak ng lalaking mapapangasawa ng kanyang ina, hindi pa rin niya ito kilala ng lubosan. And the last time I  trusted a man, napahamak ako.

Mataman lang ako nitong tiningnan dahil sa naging sagot ko.

"Delikado kung mananatili ka rito. Okay, ganito nalang, tawagan mo ang parents mo at ako ang kakausap sa kanila na pahintulutan akong ihatid ka.", saad nito.

Nabigla ako sa tinuran nito. Parang naging ibang tao ito bigla. Kanina lang e napakabastos nitong magsalita ngayon parang matino na kung umasta.

"Wala akong dalang phone, naiwan ko."

Tiningnan siya nito sandali saka bigla itong naglakad paalis. Nakaramdam ako ng takot.

Iiwan talaga siya nito? Napakawalang puso naman talaga!

"I-Iiwan mo ako? Teka sabi mo delikado dito?!", sigaw ko sa papaalis.

Agad akong sumunod dito. Kahit naman may kaba ako na nararamdaman dito dahil unang-una lalaki ito, ayaw ko rin talagang maiwan sa gitna ng gubat. Baka biglang may aswang na sumulpot at kainin ako. Probinsiya pa naman ito, base sa mga kwento na naririnig ko sa tita ko uso raw dito ang mga maligno at aswang.

Natanaw ko na lumapit ito sa isang kabayo. Agad akong tumakbo papunta roon.

"Akala ko ba mas gusto mong magpaiwan kaysa magpahatid sa'kin e ba't mo ako hinabol?", saad nito ng may pang-aasar na tono.

Tinarayan ko ito na ikinatawa naman nito.

"Takot naman pala e. O heto, tawagan mo ang parents mo para makausap ko ng maihatid na kita dahil papadilim na rin."

Tiningnan ko ang cellphone na inabot nito sa'kin.

"Hindi na, sa mansiyon ako titira mula ngayon kasama si mama.", itinaas ko ang tingin sa mukha nito.

Bakas ang gulat sa mukha nito dahil sa sinabi ko.

"Sa mansiyon ka titira kasama ng mama mo? What do you mean? Wait, don't tell me... You're Nahli?", matigas na turan nito.

Pilit na ngiti lang ang isinagot ko rito.

"What the fuck!", bakas ang gulat sa mukha nito.

Well, hello dear future stepbrother!

To be continued...

MissToxotis|RATED18
Enjoy Reading!❤️