Mutlu Mu Bu Son?

1.Bölüm: Kötü Gün...

Yeliz o sıcacık yatağından kalkmamak için debelenip duruyordu. Ama o yataktan kalması gerektiğini biliyordu. Yani sonuçta bugün pazartesi, haftanın ilk günü ve kahretsin ki okul günü...

Ellerimle gözümü ovuşturarak yatağımın kenarına doğru kaydım ve ayaklarımı sallandırarak oturdum. Abimin o salak sesini duymadığıma şaşırdım aslında ama sevindim de. Çünkü her sabah bana işkence eder gibi kulağımın dibine gelir ve " Kalk artık uykucu sen hala yatıyor musun bugün okul var. Baştan aşağı ıslanmaman için son şansın." der ve tehtid ederdi. Onun bu huyundan gıcık kaparıyorum. Hatta daha doğrusu onun her huyundan gıcık kapıyorum. Neyse bir müddet uykulu bakışlarımı odada gezdirdikten sonra yatağımdan kalkıp ayaklarımı sürüye sürüye banyoya gittim. Işığı açtım. Bi anda çığlık attım. Şok olmuştum. İçimden 'Annemler banyoyu tadilat edeceklerini bana neden söylemediler?!' diye düşündüm. Koşar adımlarla annemin yanına gittim. Gittim gitmesine ama annem nerdeydi? Evde yoktu. Aslında fark ettimde evde benden başka kimse yoktu. Nerdeydi bunlar ? Annem Hacer teyzeye gitmiş olabilir de aptal Mete yani abim nerdeydi. Koşarak saate baktım. Servisin gelmesine daha bir saat vardı. Nereye gitmişti bu çocuk. Meteyi düşünmeyi bırakıp telefonumu elime aldığım gibi annemi aradım. Ama kahretsin bende şans ne gezer annem telefonunu evde bırakmıştı. Zaten hep unutur. Bin defa derim giderken telefonunu almayı unutma diye ama sakalım yokki sözüm dinlensin. Bende dış kapısına yöneldim. Amacım annemi bulmaktı. Bunun için ilk olarak Hacer teyzeye bakıcaktım bulamazsam telaşlanıp polisi arardım her halde. Evet tam olarak planım buydu. Hızlı hareket edip kapının koluna asıldım. Ama kapı açılmadı. Tekrar tekrar bastırdım. Bu kapının sorunu neydi açılması gerekiyordu. Aptal şey ne olacak! Tabi ya bende bugün neden bu kadar şanssızım diyodum. PAZARTESİ bugünnn...kapının açılmayacağını anladım bende kafayı çalıştırıp anahtarları aramaya başladım. Aramadığım yer kalmamıştı. Komidin, mutfak, yatak odası, salon... Evin her yerini aradım. Ama yok! Lanet olası şey sanki yer yarılmışta içine girmişti. Hiçbir yerde bulamıyordum. Son bir çözüm vardı. Örtüleri bağlayıp merdiven yapacaktım. Filmlerde işe yarıyodu sonuçta. Allah'ım yine çok zekiyim.
~
Yeliz örtüleri birbirine bağlayıp dediğini yaptı. Hacer teyzenin ziline bastı. Kapıyı kimse açmadı. Bikaç kez daha çaldıktan sonra pes etti. Annesi nereye gitmiş olabilirdi. Kafayı yemek üzereydi. Mete de yoktu. Nereye kaybolmuştu bu ikisi?