pov: Julianna
ik open mijn ogen weer ik zie iedereen boven mij, ik leef nog. ik spring recht op, huh maar daar lag ik net ik stond daar net ' Julia ga even zitten' ik wordt naar de bank geleid hier lag ik net ik werd net wakker hier. huh? " ben je oké?" ik snap het niet, ik lag net hier ' weet je het zeker?' wordt aan mij gevraagd ' ik lag hier net, ik zag jullie. jullie reageerden alleen niet' zeg ik ' wat bedoel je? je hebt alleen maar daar op de grond gelegen' ' nee' zeg ik. ik sta weer op ' ik werd hier wakker en hoorde jullie mijn naam roepen ik reageerde alleen ik kreeg geen antwoord geen reactie niks' zeg ik met overtuiging het is ook zo. ' ik denk dat jij gewoon moe bent dus kom' zegt Robbie ' nee het is echt!' zeg ik luider waarom geloven ze mij niet. ' geloof mij nou' ' Julia je bent moe morgen kan je het nog een keer zeggen' zegt Milo als hij mij weer naar voren duwt ' Milo het is echt ik zag jou ook en mezelf' ' Julia nee. je bent gwn niet lekker, maar je hoeft niet dingen te verzinnen' ' IK VERZIN NIKS' schreeuw ik ' geloof mij nou' ' nee' zegt hij wanneer hij de deur dicht slaat. waarom gelooft niemand mij nou. ben maar op bed gaan liggen ben totaal niet moe wat kan ik überhaupt doen ga maar gewoon proberen te slapen en dat duurt eigenlijk niet zo lang ik viel gelijk in slaap.
JE LEEST
❥ 𝐨𝐧𝐭𝐯𝐨𝐞𝐫𝐝 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐁𝐚𝐧𝐤𝐳𝐢𝐭𝐭𝐞𝐫𝐬.
Mystery / Thriller[ 1-2] je wordt ontvoerd door de groep bankzitters ontsnap je of zit je daar voor altijd. Dit is mijn eerste boek hopelijk vinden jullie het leuk.
