Behind Closed Doors

Chapter 29

"No. No. I mean later when you're free." Bawi niya. Huminga ako ng malalim at marahang tumango.

"Hindi ko alam kung para saan, pero okay." Sagot ko.

Matamis siyang ngumiti at napapalakpak pa, looks so excited.

"Thank you, Sol! Nasa baba lang ako." Nakangiti niyang sabi bago tuluyang lumabas ng kwarto. Napailing na lang ako. Kinuha ko sa side table ang cellphone at tinignan kung may text ba sila Mommy. Nakakpagtaka naman na hindi ako nag sabi sa kanila kagabi kung saan ako pupunta pero hindi man lang ako hinanap? I tsked.

Medyo masakit pa rin ang katawan ko ng tumayo at ika-ika pang nag lakad papasok sa banyo. I took a shower at sinuot ang damit galing sa kaniya. It was peach cocktail dress.

Bumaba na ako sa hotel pagkatapos non. Kaya ko naman nang maglakad pero mabagal nga lang. Nag lakad lakad na lang ako, bahala na lang kung makita si Travon. Medyo nakayuko ako dahil pinapanood ko ang paglubog ng sandals ko sa puting buhangin habang nag lalakad.

"Sol! You're here!" Nag angat ako ng tingin ng may tumawag sa akin. Nakita ko si Travon na kumakaway. Nag lakad siya palapit sa akin ng nakangiti, I smiled a bit, too.

"Uhm..Coffee?" Parang nahihiya niyang tanong.

I nodded. "Sure."

Pumasok kami sa isang cafe. He told me order anything I like so I did. I ordered Vanilla Almond Latte and he ordered, too. Mabilis ang serving kaya naman dumating agad ang order namin. Sumimsim ako roon.

Hinihintay ko siyang mag salita 'cause I thought he wants us to talk. Ilang minuto na pero wala pa rin. Nang mag angat ako ng tingin sa kaniya ay nakayuko siya and I don't know why.

"Anong gusto mong mag usapan?" Basag ko sa katahimikan. Para naman siyang nagulat ng mag angat ng tingin sa akin.

"Uhm.." Napakamot pa siya ng batok. Tumaas ang kilay ko. "S-sol..ano kasi." Ngayon sigurado na akong nahihiya siya at hindi alam kung paank bu-buwelo.

"Spill." I said.

Huminga siya ng malalim at tumango. Napunta ang atensyon ko sa mga kamay namin ng hawakan niya ang akin. Ang lambot ng kamay niya, infainess.

"The truth is...I want to say sorry about what happened years ago. Alam kong late na late na pero hindi ako matahimik hanggat hindi kita nakakausap." Malumanay niyang sabi, hindi nawawala ang pag kahinhin sa kaniyang boses, of course si Travon ang nasa harapan ko. Medyo nagulat ako sa kaniyang sinabi, ang buong akala ko kinalimutan na nilang lahat ang nangyari noon at ako na lang ang nag dadamdam hanggang ngayon.

"Dati ko pa dapat 'to ginawa pero nabalitaan ko naman ang pag alis mo. Nakakahiya akong aminin pero sa akin talaga ang simula ang lahat. Nang mabalitaan ko na ipagkakasundo ako I forced Travis to switch with me. Ayaw niya talaga pero wala akong mahanap na ibang paraan para hindi ako ang mapunta sa pwestong 'yon. My parents doesn't know about my real gender that time and I'm afraid to confess about it. Kaya sobrang saya ko nang mabalitaan sa kaniya na tinanggap na ako ni Dad kung ano talaga ako. Nag kasundo kami ni Travis na kapag nakuha niya ang loob mo sasabihin niya ang tungkol sa aming dalawa pero hindi niya ginawa kaya nag tatalo kami nung araw na nakita mo kaming dalawa. Hindi doon natapos dahil nalaman din ng mga magulang natin kaya nagkagulo." Huminga siya ng malalim. Nanatili naman sa kaniya ang buo kong atensyon.

"Gusto ko talaga humingi ng sorry, Sol. For the trouble I cause years ago...and the pain." He added.

I smiled. Hindi ko alam pero matapos marinig ang lahat ng iyon sa kaniya gumaan ang pakiramdam ko. Siguro dahil akala ko talaga wala na lang sa kahit sino sa kanila ang nangyari noon.

"Hearing those words from you made me realize that we really need to move forward. Siguro nga what happened in the past should stay in the past but we should learn our lesson from it." I said from the bottom of my heart. I feel relieved.

•••

Hindi ko maitanggi ang gaan ng pakiramdam matapos ang pag uusap namin ni Travon. Pakiramdam ko'y nawala ang bigat na ilang taon ko ring dala-dala.

Nakaupo ako ngayon sa puting buhangin malapit sa dagat habang pinapanood ang pag lubog ng araw. Pinag samang asul at kahel ang kulay ng langit habang kalmado naman ang alon ng dagat. Nag palipas ako ng gabi roon tsaka lang ako mag decide bumalik sa hotel room ng tuluyang lumubog ang araw.

Sa hotel room ni Travis ako dumeretso. Hindi ko alam kung narito na siya pero natigilan ako ng ilibot ang paningin sa sala nag tuluyang makapasok sa loob. Mayroong pares ng pulang heels ang naroon at sa sofa naman mga nag kalat na damit ng babae?

Hindi naman akin ang mga iyon? Kumalabog ang dibdib ko. Dahan dahan akong nag lakad palapit sa kwarto. I was about to open the door pero natigilan ako ng makarinig ng ingay.

"Travis. I love you so much. Please." Boses ng babae? And she sound..begging. Humigpit ang hawak ko sa doorknob, nag dadalawang isip kung bubuksan ko pa ba o hindi ang pinto.

"I respect you so much, Lina. And you're drunk." Boses ni Travis.

Naninip ang dibdib ko sa narinig. Tuluyan kong nabitawan ang doorknob.

"You need to sobber up. Come on." Kalmadong sabi ni Travis.

"Fuck you. I am fully naked in front of you, bakit hindi mo ako hawakan?" The woman said.

"Lina, you have to rest." Si Travis.

Hindi ko na nakayanan ang mga narinig ko. Mabilis akong lumabas sa kwarto habang hawak ang naninikip na dibdib.

She's with his girlfriend! Ano ba naman kasi ang pumasok sa isip ko at doon ako sa kwarto niya dumeretso? At ano ba ang inaashan ko?

I wiped my cheeks ng maramdaman ang pagtulo ng luha. He respect her so much kaya ayaw niyang pag bigyan ang girlfriend niya lalo kasi lasing?! so ako hindi? Kaya ibinigay niya ang gusto ko kagabi? Hindi ko maipaliwanag ang sakit na bumalot sa dibdib ko.

I decided to leave Boracay that night. To calm my head and distance myself again...from everthing.