ტყუპისცალი/jeon jungkook (დასრულებული)

თავი 44

როგორია ცხოვრება როცა იცი რომ ვერასდროს იქნება ყველაფერი ისე როგორც ადრე? გიწვევს შეეგუო ახალ დაბრკოლებებს ,ცხოვრებისეულ პრობლემებს , ტკივილს , მწუხარებას მაგრამ დამძიმებული და დაავადებული სულის განკურნვას ოჯახი და საყვარელი ხალხი ნაწილობრივ მაინც ახერხებს ....

3 თვის შემდეგ :

შ/ს: ქაი პატარავ შენი  ჩანთა აიღე ბაღში მივდივართ...

ქაი: მივდივარ დედიკო _ თავისი პატარა საყვარელი ჩანთა აიკიდა

ჯონგუკი: პატარავ დღეს სახლში დატოვე მინდა ოჯახურ გარემოში ფილმს ვუყუროთ _ გასძახა სააბაზანოდან

შ/ს: კი მაგრამ ....

ჯონგუკი: არავითარი მაგრამ ბიჭებს დავურეკე დიდი ხანია ერთად არ  შევკრებილვართ

შ/ს: ყველა კლასელს დაურეკე??

ჯონგუკი: არა ! მხოლოდ უკანა რიგებს _ სიცილო დაიწყო

ქაი: დედიკო, გთხოვ დავრჩები _ საყვარელი თვალებით ახედა

შ/ს: კარგი მაგრამ ხვალ აღარ გავაცდენთ _ შუბლზე აკოცა

ჯონგუკი: ოოოხ რა სიმპატიური ხარ მამიკოს ბიჭო !

ქაი: დედიკომ შემირჩია ასე...

ჯონგუკი: ვიცი პატარა დედაშენს ყველაფერში კარგი გემოვნება აქვს ახლა ზემოთ ადი და საღამოსთვის კარგად გამოიძინე გვიანობამდე უნდა ვუყუროთ ფილმს

შ/ს: ჯერ 1 საათის წინ გაიღვიძა!

ქაი: მივდივაარ..._ თავის ოთახში აირბინა

შ/ს: მეჩვენება თუ ბავშვს ძალიან ათამამებ ??

ჯონგუკი: ბავშვი თამამი უნდა იყოს !.

შ/ს: ვინ დაპატიჟე მაინც?

ჯონგუკი : შენი და ჩემი მეგობრები მეტი არავინ ...

შ/ს:მაინც?...

ჯონგუკი: ჯინი მოვა, ჰოსოკიც , ჩემი თეჰიონიც , რათქმაუნდა იუნგი ნამჯუნი და ჯიმინი...