თავი 34

354 42 9
                                    

ნიკიტა: ესეც ასე ჯონათან ვნახოთ ბოლოს ვინ გაიცინებს...  * გონება დაკარგულ გოგოს ზიზღით გადახედა მაგიდაზე წერილი დატოვა და სახლიდან გავიდა*

ჯონგუკის pov :
რომ გამომეღვიძა შ/ს გვერდით არ მიწვა მივხვდი რომ სამზარეულოში იქნებოდა ხალათი გადავიცვი და ქვემოთ ჩავედი სანახაობამ გაფითრებული დამტოვა...
შ/ს არსად ჩანდა მინა ჩამტვრეული იყო ვეცადე სიმშვიდე შემენარჩუნებინა მაგიდაზე წერილი დავინახე ...

ჯონათან , მგონი დრო მოვიდა ანგარიში გავასწოროთ . შენი ძვირფასი ორსული საცოლე ჩემთანააა ... თუ არ გსურს რომ შენი გოგო და შენი შვილი სიცოცხლეს გამოვასალმო  სწრაფად სეულის მე 7 დანგრეულ სკოლაში მოდი თუ პოლიციას შეატყობინებ ვიზრუნებ რომ  შენი @ოზის თავი სახლში გამოგიგზავნონ წუთები დათვლილია შეხვედრამდე საყვარელო.
შენი ნიკიტა...

ჯონგუკი: ნიკიტა?!!
მეგონა ჯონათანი დიდი ხნის წინ დაშორდა ამ კახპას!!
ჯანდაბა  ეს @ირი ყოველთვის პრობლემას რატომ მიქმნის !!!
* ტანსაცმელი ჩაიცვა მანქანაში ჩაჯდა და სოფელ ჰაჰოეში გაემგზავრა ჯონათანთან შეხვედრის იმედით *
სახლში შევედი უსაქმური დივანზე იჯდა და ტელევიზორს უყურებდა

ჯონგუკი: ახლა ბედნიერი ხარ?!!!

ჯონათანი: * სწრაფად გახედა გაცეცხლებულ ბიჭს * აქ რა ჯანდაბას აკეთებ?! * უსიცოცხლოდ მიუგო*

ჯონგუკი: მე მეკითხები?!! შ/ს არ გყოფნიდა და ცალკე სხვა ქალს @იმავდი ?!!!

ჯონათანი: რა?!!!

ჯონგუკი: * წერილი მიუგდო* შ/ს გაიტაცეს და ვიღაც @ოზი  მისი სიკვდილით გვემუქრება !!

ჯონათანი: მასთან კონტაქტი მხოლოდ იმიტომ მქონდა რომ ჩემი ვაჟის დედააა!!

ჯონგუკი: შენ შვილი გყავს ?!!

ჯონათანი: ახლა ამაზე საუბარის დრო არ არის სწრაფად მე 7 საჯარო სკოლის შენობაში უნდა წვიდეთ !
ჯანდაბა ნიკიტა!! რამე რომ დაუშავო ვერ გადამირჩები!!
* ჯონგუკმა იარაღი მომცა და სკოლაში შევვარდით სამარისებური სიჩუმე სუფევდა ირგვლივ უამრავი მწერი და ობობა დადიოდა საშინელი სუნი იდგა ... ერთ-ერთი კლასიდან ხმაური შემოგვესმა კარი შევამტვტიეთ და შიგნით შევედით ნიკიტა სკამზე იჯდა და ყავას უდარდელად მიირთმევდა  ჩვენს დანახვაზე გაკვირვება ვერ დამალა ალბათ ჯონგუკს არ ელოდა *

ტყუპისცალი/jeon jungkook (დასრულებული)Where stories live. Discover now