in room
ថេយ៉ុងបើកទ្វារចូលក្នុងបន្ទប់ទាំងទឹកមុខ ស្រងូតស្រងាត់បន្ទាប់ពីទាស់សម្តីជាមួយជុងហ្គុក នាយបោះកាតាការងារទៅលើសាឡុង សឹមទម្លាក់គូទអង្គុយតាមក្រោយថេយ៉ុងគេងផ្អែកក្បាលទៅសាឡុងទាំងនឿយហត់ទុក្ខកខ្វក់ចេះតែរត់ពេញខួរក្បាលរបស់គាត់...!
រាងតូចសម្លឹងមើលទៅកាន់ថេយ៉ុងនៅលើសាឡុងហាក់ដូចជាអស់កម្លាំងថាមពលពីខ្លួនរលីង
មើលទៅបងថ្ងៃនេះហត់នឿយខ្លាំងណាស់" រាងតូចដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរថេយ៉ុង ម្រាមដៃស្រលូនស៊កអោបចង្កេះអ្នកជាប្តីថ្នមៗក្បាលផ្អែកទៅលើដើមទ្រូងរបស់រាងក្រាសសាច់ដុំមាំមួនហាក់ដូចជាការលួងលោមនិងផ្ដល់កម្លាំងចិត្តទៅកាន់ស្វាមី។ ថេយ៉ុងបិទភ្នែកលើកដៃអង្អែលសសៃរសក់រលោងរបស់ហូប៊ីតបទៅវិញ
មុននេះធ្វើអោយអូនភ័យហើយ សុំទោសដែលបងមិនបានប្រាប់អូនមុន"ថេយ៉ុង ទម្លាក់ដៃអោបស្មារាងតូច ដំបូងថានិងប្រាប់ហូប៊ីដែរតែស្មានមិនដល់ថាជុងហ្គុកមកមុនថ្ងៃកំណត់
បងមិនសប្បាយចិត្តព្រោះរឿងនេះ? "រាងតូចងើបខ្លួនចេញពីការអោបរបស់ថេយ៉ុងបើកភ្នែកមូលក្រឡង់មើលទៅថេយ៉ុង
ម៉ាក់ចង់អោយជុងហ្គុកមករៀនសូត្រការងារនៅក្រុមហ៊ុន ទើបអោយគេមកនៅជាមួយពួកយើងមួយរយះ បងខ្លាចថាជុងហ្គុកនិងនាំបញ្ហាដល់អូនរឿងគេសេពគប់មិត្តភ័ក្ដិមិនល្អ"ថេយ៉ុង
បងគួរតែរកកន្លែងផ្សេងអោយគេនៅ អូនថាល្អទេ?"ថេយ៉ុង លើកជញ្ចើមសួរហូប៊ី
ល្អដែរឬ?? បងសម្លាញ់កុំគិតច្រើនអី ជុងហ្គុកជាប្អូនបងក៏ដូចជាប្អូនអូនដែល ជាគ្រួសារតែមួយ បង្រៀនគេបន្តិចម្តងៗទៅ អូនជឿថាវាគ្នានបញ្ហាអ្វីទេបើគេនៅជាមួយពួកយើង" រាងតូចចាប់ដៃថេយ៉ុងផ្គុំលើគ្នាស្នាមញញឹមលេចចេញនៅលើផ្ទៃមុខយ៉ាងស្រល់ស្អាត ហូប៊ីជាមនុស្សយល់ការមិនចេះរករឿងអូសដំណើរអ្វីច្រើនទេ រឿងអីដែលមានក្តីសុខគេនិងធ្វើ ហើយការសម្រេចចិត្តរបស់ហូប៊ីវាក៏ជាចំណែកមួយដែលអាចរក្សាកិត្តិយសរបស់ថេយ៉ុងផងដែលដែរនៅក្នុងនាមជាបងប្រុសល្អ
