yeşilin kızı anne-1.kitap

1-Bayan Rachel Lynde şaşkın

Bayan Rachel Lynde, Avonlea ana yolunun küçük bir çukura kavuştuğu;etrafı, gürgen ve küpe çiçekleriyle dolu bir bölgede yaşıyordu. Kaynağı,Cuthbert ailesine ait evin etrafındaki ormanda olan bir dere, buranın içindengeçiyordu.             

 Anlatılanlara göre, ormanda pek çok kola dağılıp bazı noktalardagizemli, küçük havuzlara ayrılan, bazen de şelale olup şarıl şarıl akan birsuydu bu. Fakat Lynde's Hollow'a ulaşana kadar sakin, kendi hâlinde küçükbir akıntıya dönüşüyordu.

 Dere de olsa, Bayan Rachel Lynde'in kapısınınönünden terbiye kurallarına uymadan, adabın gereğini yerine getirmedengeçemezdi. Muhtemelen o da Bayan Rachel'ın, penceresinin önündeoturmuş, dereden çocuklara varıncaya kadar oradan geçen her şeyi dikkatleizlediğini biliyordu. Kadın eğer tuhaf ya da uygunsuz bir şey fark edersebunun sebebini, açıklamasını ortaya çıkarana kadar rahat edemezdi.Avonlea'nin içinde ve dışında, kendilerininkini ihmal etme pahasına,komşularının dertleriyle ilgilenen pek çok insan vardır. Fakat Bayan RachelLynde, hem kendi meselelerini hem de diğerlerininkini aynı anda idareedebilen o becerikli kimselerden biriydi. Saygın bir ev kadınıydı.

 İşleriniher zaman oldukça iyi yerine getirirdi. Asıl amacı dedikodu olan DikişKulübünü yönetir, pazar okulunun idaresine yardımcı olurdu. KiliseYardım Topluluğunun da en önemli üyesiydi. Bütün bunlara rağmen BayanRachel, saatlerce mutfak camının önünde oturup pamuk ipliğinden örtülerörecek kadar bol zaman da bulurdu. Avonlea'deki evlerde çalışanyardımcıların hayranlıkla anlatmayı âdet edindikleri üzere, onlardan tam onaltı tane örmüştü. Bunları yaparken bir yandan da çukurla kesişerekilerideki kızıl, dik tepeye kadar devam eden ana yoldan gözünü ayırmazdı.

 İki tarafı suyla kaplı Avonlea, St. Lawrence Körfezi içine uzanan üçgenşeklindeki bir yarımadayı kaplıyordu. Buradan çıkan ya da buraya geleninsanlar, o tepe yolundan geçmek zorundaydı; yani Bayan Rachel'ın herşeyi gören gözlerinden ve gizli testinden kaçamazlardı.Haziran ayı başlarında bir Öğleden sonra, Bayan Rachel yine oradaöylece oturuyordu. Parlak, ılık güneş ışığı camdan içeri süzülüyordu. Evinaşağısındaki bayırda bulunan meyve bahçesi, üstlerinde sayısız arılarınvızıldadığı pembe beyaz çiçeklerle dolmuştu. Thomas Lynde, yani Avonleainsanlarının "Rachel Lynde'in kocası" dediği ufak tefek silik adam, ahırınarkasındaki tepede son turp tohumlarını ekiyordu. Matthew Cuthbert'ın daGreen Gables'tan uzaktaki derenin büyük kırmızı topraklarında aynı şeyiyapıyor olması gerekiyordu. Bayan Rachel, bunu biliyordu çünkü öncekiakşam William J. Blair'in Carmody'deki mağazasında Peter Morrison'lakonuşmalarına kulak misafiri olmuştu. Cuthbert, ertesi sabah turp tohumuekeceğini söylemişti.

 Bu soruyu ona Peter sormuştu elbette çünkü MatthewCuthbert'ın, hayatı boyunca kimseyle isteyerek bilgi paylaştığıduyulmamıştı.Fakat işe bakın ki öğleden sonra saat üç buçukta, herkesin kendi işiylemeşgul olduğu bir günde, Matthew Cuthbert sakince çukurluktan geçmiş, atarabasını tepeye doğru sürüyordu. Dahası, beyaz gömleğini ve en İyitakımım giymişti. Yalnızca bu bile Avonlea'den dışarı çıktığının kanıtıydı.İki kişilik arabasını kızıl kahverengi kısrağı çekiyordu, bu da uzun yolagideceğinin işaretiydi.

 Şimdi... Matthew Cuthbert nereye gidiyordu? Nedenoraya gidiyordu?Bu, Avonlea'deki başka biri olsaydı, Bayan Rachel bilgileri kafasındaustaca birleştirip her iki soruya da oldukça iyi cevaplar bulabilirdi. 

FakatMatthew nadiren evden uzaklaşırdı. Ona bunu yaptıran her neyse, acil vealışılmadık olmalıydı. Yaşayan en utangaç adamdı. Yabancıların arasınakarışmaktan ya da konuşmak zorunda kalacağı yerlere gitmekten nefretederdi. Matthew'un, beyaz gömleğini giymiş, iki kişilik araba kullanıyorolması sık rastlanan bir durum değildi. Bayan Rachel, uzun uzadıyadüşünüp var gücüyle kafa yormasına rağmen bu durum için geçerli birsebep bulamadı. Artık tüm öğleden sonra eğlencesi mahvolmuştu.