Kesinlikle kendi kıyafetlerimi beğenmeyip bahardan ödünç (ç) almamıştım saçmalamayın lütfen.
"Güzel güzel hadi geç kalacaksınız" dedi annem heyecanla.
❄❄❄
"Ben Güneş karayel, 17 yaşındayım, tıp okuyorum. Programa kesinlikle yanlışlık ile katıldım , sonrada dedim ki madem katıldım elalem endam görsün dedim, şu anda buradayım işte" masterchef programının başında tanıtım şeysine dediğim şeyler ile settekiler gülmüştü.
Ne gülüonuz ayı mı oynuyor?
Göz devirip yemeklerin başını yapacağım alana geldim.
"Bugün şeflerimize çok özel birşey yapacağım, hayatlarında daha önce yemedikleri birşey, beğeneceklerine eminim çünkü beğenmeme gibi bir imkanları yok." Diyerek kendimden emin bir şekilde konuştum.
Bir yandan da ,malzemeleri tezgaha koyuyordum.
Kesinlikle beğenecekler.
Çünkü yaptığım yemeği bence sevmeyen yoktur.
En azından ben öyle düşünüyorum.
Ben birşey diyorsam doğrudur.
❄❄❄
Elimdeki tekerlekli masa ile açılan kapıdan girdim.
Mehmet şef, Somer şef, danilo şef vardı.
Oha aq nasıl bunlar olabilir!?
Ciddimisin sen?
Çok ciddiyim onlar vardı.
Hihihi.
"Hoşgeldin" Somer şefin sesi ile ona bakarak bende gülümsedim.
"Hoşbuldum şefim"
"Nereden katılıyorsun abijim?" Danilo şefin Türkçesine gülmemeye çalışıyordum
Aga adam çok komik ama.
Türkçesi en kötü ânımdaki moralimden bile kötü.
Hayır Türkçesi kötü değil; ben moralimi bozan biri değilim sadece.
"Mardinden şefim"
"5 dakika süren başladı, hem kendini tanıt hemde yemeğine başla" Mehmet şefin dedikleri ile kafa sallayarak tavaya tereyağı biraz da sıvı yağ katarak karıştırmaya başladım.
Mehmet şef sertti ama samimi olunca çabuk cana yakın gelen biriydi.
"Adım Güneş karayel, 17 yaşındayım, tıp okuyorum, okula 2 yıl erken başladığımdan dolayı erken yaşta üniversiteye gidiyorum. Yemek yapmaktan pek anlamam ama yapınca tam yaparım. Şimdi de daha önce hayatınızda hiç yemediğiniz bir yemek yapıyorum" Diyerek eriyen yağa salçayı koyarak karıştırmaya devam ettim.
"Vay be tıp okumak herkesin harcı değil helal olsun gerçekten, birde bu yaşta diğerlerinden küçük olduğun için güzel başarı" Somer şefin ciddi sesiyle kocaman gülümsedim.
Biliyorum mükemmelim şefim.
"Teşekkürler şef"
"sen yani bize ne yapıyorsun bügün?" Danilo şefe içimden gülerek, bir yandan da salçaya birazcık su ekledim.
"Makarna şefim" dedim sırıtarak.
"Daha önce yemediğimiz bir yemek yapacağını söylemiştin." Mehmet şefin soru sorar şekilde dediği şeyle tek kaşımı kaldırarak baktım.
"Dedim evet, hâlâ da aynı fikirdeyim"
"Makarnayı çoğu kez yedik" Mehmet şefin mala anlatır gibi anlattığı seyle sırıttım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
68.Bölüm
En başından başla
