Dear Ko Ko ( Complete)

Part -15

သူသိတာပေါ့ ကိုကိုက တစ်ယောက်တည်းနေချင်လို့ သူကို အလိမ္မာသုံးပြီးထွက်သွားခိုင်းနေတာ...

*~.ဟုတ်ပြီ ကိုကို မောင် ခဏသွားလိုက်မယ်..ပြီးမှ ပြန်လာခဲ့မယ်နော်.~*

ထယ်ယောင်းလည်း ကိုကို့ရဲ့ လက်ထဲ ၏ာအုပ်နဲ့ဘောပင်ထည့်ကာ ထွက်သွားလိုက်သည်။

~

~

~

ဈာပနလာတဲ့သူတွေက ပါးပါးတို့မိတ်ဆွေတွေပေမဲ့ သူနဲ့သိသူမရှိတာကြောင့် ပါးပါးတို့ အခေါင်းရှေ့မှာသာ ထိုင်နေမိသည်။ ဂန္ဓာမာပန်းအဖြူရောင်ကြီးတွေနဲ့ အလှဆင်ထားတဲ့ ရွှေရောင် အခေါင်းနှစ်လုံးက ဘေးချင်းယှဉ်...အခေါင်းရှေ့က ဓာတ်ပုံ နှစ်ပုံက သူ့မိဘတွေရဲ့ အလှဓာတ်ပုံတွေ အဖြူနဲ့ အနက်ရောင် ကြိုးလေးတွေနဲ့ ဓာတ်ပုံ အပေါ်ပိုင်းကို ချည်ကာ အလှဆင်ထား၏။ပုံတွေထဲမှာ ပါးပါးနဲ့ မားမားက အလှဆုံးပြုံးနေကြတာ...ဓာတ်ပုံတွေကိုကြည့်ပြီး ဂျောင်ဂု ငိုနေသည့်ကြားမှ ပြုံးလိုက်မိသည်။ အဲ့ပုံလေးတွေက..သူကိုယ်တိုင် ပါးပါးတို့ကို ရိုက်ပေးထားတာပင်..သူ့က ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးတာကြောင့်...ပါးပါးတို့က အလှဆုံးပြုံးနေကြတာ...

«« ဆွန်း အလှဆုံးပြုံးထားနော်..ကိုတို့သားလေးက ရိုက်ပေးမှာကွ..»»

««ပြုံးရမှာပေါ့ ကိုရဲ့ ဒီပုံက အလှဆုံးဖြစ်မှာသေချာတယ် ဆွန်းရဲ့ မျက်ဝန်းဝိုင်းလေးရိုက်ပေးလို့လေ»»

ဂျောင်ဂုရဲ့ အာရုံတွေက အရင်က ခြံထဲက ပန်းပင်တွေကြားမှာ မိဘတွေရဲ့ ဓာတ်ပုံတွေကို ကင်မရာ တစ်လုံးနဲ့ ရိုက်ပေးနေတဲ့ အချိန်ကို မြင်ယောင်ပြီး နာနာကျင်ကျင်နဲ့ ပြုံးလိုက်မိသည်။အဲ့ကင်မရာလေးက သူ့အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့လက်ဆောင်လေ ရရချင်း ပါးပါးကို ဓာတ်ပုံရိုက်နည်းသင်ခိုင်းပြီး ပါးပါးတို့ကို ပြန်ရိုက်ပေးခဲ့တာ..ဓာတ်ပုံတွေကို ပါးပါးက ကူးပေးပြီး သေချာ အယ်လ်ဘယ် တစ်ခုနဲ့ ထုတ်ပြီးသူ့ကိုပေးခဲ့တာ ပြီးတော့ ပုံကြီးချဲ့ပြီး ပါးပါးတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာလည်း ချိတ်ဆွဲထား၏။အာရုံတွေက လက်ရှိကိုပြန်ရောက်လာတော့..ဂျောင်ဂု သည်းသည်းထန်ထန်ငိုကြွေးမိသည်။သူမိဘတွေကို ပြန်လိုချင်တယ် .. ဘဝမှ ဘယ်လိုမှ အစားထိုးမရတဲ့လူတွေမို့ သူဖြေလို့မနိုင်..အဖိုးတန်ဆုံးလူသားတွေကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရလို့ ရင်ဘတ်ထဲက ပြောမပြတတ်အောင် နာတယ်..