ပိုင်မုက နိုးလာခါစဖြစ်လို့ ကြောင်တက်တက်လေးဖြစ်နေတယ်။ နေရာလွတ်ထဲမှာ နေ့ရောညပါ မရှိတာကြောင့် အခု ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲဆိုတာ သူမသိပါဘူး။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ခဲယ်လ်တစ်ရဲ့အရည်တွေ ရှိနေဆဲဖြစ်တာကို သူခံစားလို့ရပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကတော့ စိုစွတ်ကာ မသက်မသာဖြစ်နေတယ်။

သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ရွှေ့လိုက်ပြီးနောက် သူ ~~ သူ ~~သိလိုက်ရတာက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အဲ့ဒါကြီးက ရှိနေတုန်းပဲ။ ဒီသားရဲကောင်ကြီးကတော့ ~~မဟုတ်သေးဘူး~~ သူက နဂိုတည်းက သားရဲကောင်ပဲကို။

"နိုးပြီလား အပြင်မှာ အခုမှောင်နေပြီ နောက်တစ်ခေါက် ထပ်လုပ်ရအောင်လေ အဆင်ပြေလား" ပိုင်မုနိုးလာတာနဲ့ သတိပေးချက် ကို ခဲယ်လ်တစ်ရလိုက်တယ်။ ထို့နောက်  သူ့ရင်ခွင်ထဲကပိုင်မု တွန့်လိမ်လိုက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ မွန်းစတားကို နှိုးမိသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ခဲယ်လ်တစ်က ပိုင်မုရဲ့သဘောတူချက်ကို မစောင့်ဘဲ တဖန်ပြန်လည်အားအင်ပြည့်၀လာတဲ့ သူ့ညီလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့အရာ အချိန်အတော်ကြာအောင် ထည့်သွင်းထားတာခံထားရတဲ့ အပေါက်ငယ်လေးက အချိန်အတော်ကြာဖွင့်ဟခံထားရတာကြောင့် မပိတ်နိုင်တော့ဘဲ စူပွပွဖြစ်သွားကာ ခဲယ်လ်တစ်ထည့်ထားတဲ့ နောက်ကျိကျိအရည်တွေက ပိုင်မုရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကနေ ထွက်လာတော့တယ်။

"အမ်~~" ပန်းပွင့်ပေါက်‌လေးထဲကနေ ခဲယ်လ်တစ် ရုတ်တရက် ဆုတ်ခွာလိုက်တာက ပိုင်မုကို မသက်မသာဖြစ်သွားတဲ့ အသံထွက်လာစေတယ်။ သူ့နောက်က ပျားလဘို့‌လေးထဲကနေ အရည်တွေ အဆက်မပြတ် စီးကျနေတာကို သူခံစားလို့ရပြီး ရှက်ရွံမှုကြောင့် ဒီသားရဲကောင်ကို အိပ်ရာထဲကနေ ကုန်ထုတ်ပစ်ချင်သွားတယ်။

ခဲယ်လ်တစ်က ကုတင်ခေါင်းရင်းပေါ် မှီထားပြီး ပိုင်မုကို ဖက်ထားတယ်။ ထို့နောက် သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ထောင်မတ်နေတဲ့ ကြီးမားတဲ့အရာကြီးကို  ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ မပိတ်သေးတဲ့ ပန်းပွင့်ပေါက်လေးက ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကြီးမားတဲ့အရာကြီးကို လုံးဝ အလွယ်တကူ မျိုချလိုက်နိုင်တယ်။

နေရာလွတ်နှင့်အတူသားရဲကမ္ဘာဆီသို့ [COMPLETE]✓Where stories live. Discover now