KARA MURAT(+18) | Mahalle Serisi

10.bölüm."KIRGINLIK TOHUMU"

Kahvemi yudumlayarak Instagram'da gezerken kapının zil sesini duydum. Kim gelmiş ola bilirdi? Annem bu saatte gelmeyeceğine göre kesin babamdı.

Kalkıp kapıyı açmaya doğru gittim. Kapının geç açılmasını sevmezdi ve görürse bir ton laf ederdi.

Hızlı adımlarla kapıya geldiğimde kapının deliğinden kimin geldiğine baktım. Hayır bu babam değildi. Eniştemdi.

Kaşlarımı çatarak kapıyı açtım. Hazar abi elinde beyaz torba ile kapının önünden durmuştu. "Merhaba, Gül." Dedi gülümseyerek.

Çatılan kaşlarımı yalnış anlamasın diye düzeltip gülümsemesine karşılık verdim. "Merhaba, enişte. Nasılsın?"

"İyiyim, iyiyim. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim, çok sağ ol. Hadi gel geç içeri. " Dedim onu eve davet ederek.

"Yok, yok. Ben gidiyorum zaten. Babam adak adamışdı Talha üniversiteye girirse diye. Sonuçlar açıklandı. Girmiş bizimki!" Dedi büyük bir sevinçle.

Talha Hazar abinin küçük kardeşiydi. Üniversite sınavlarına hazırlık sürecindeydi ve işletmecilik okumak istiyordu. Azimli bir gençti. Gerçekten çalışkan ve akıllı bir çocuktu. Onun adına sevinmiştim.

"Tebrik ederim. İşletmecilik mi kazandı?" Diye sordum sevinçle gözlerimi kırpıştırarak.

"Evet, evet işletmecilik okuyacak." Kardeşinin adına çok sevinmiş gibiydi.

"Yeniden tebrik ederim, Hazar abi."

"Sağolasın, Gül hanım."

Karşılıklı tebessüm ettik bir birimize. İçimi kaplayan merak ve huzursuzluk Hazar abi ile konuşmamın en doğru zamanı olduğunu dile getirse de, ne yapacağımı ve ne söyleyeceğimi bilmiyordum.

Ablam hiçkimseye bir şey söylemem konusunda beni uyarmıştı ama onun iyiliği için bunu yapmak zorunda hissediyorum kendimi. En azından Hazar abiden konuya daha çok hakim ola bilirim.

"Hazar abi!" Dedim tamda gitmeye hazırlanırken.

"Noldu, Gül?"

"Konuşalım mı seninle biraz ?

Şüpheli bakışlarını bana doğru savurdu. Kaşları hafiten çatılmıştı. "Bir şey mi oldu?"

"Sadece konuşmak istiyorum. Önemli bir konu aslında." Bir yanım hiç bir şeyden bahsetmemem konusunda uyarsa da, diğer yanım öğrenmem için çırpınıyordu.

"Tamam, konuşalım. Biraz vaktim var." Dedi Hazar abi başını olumlu anlamda sallayarak.

"Tamam, içeri geçelim o zaman." Elimle işaret ederek içeriye geçmesi için yol verdim. Eve girdikten sonra kapıyı kapattım.

Oturma odasına geçtik. Hazar abi uzun zamandır bu eve gelmiyordu. Ne zaman gelse de, evin bu halde olması biraz zoruma gidiyordu. Nasıl düşündüğünü açıkcası umursuyor ve utanıyordum.