Kendimi şehrin en kötü dairesine kapattım
Farelerle kedilerle oyun oynuyorum duvarlar eski ve çatlak ben gibi bunu ben istedim para umrumda değil kendim gibi bir ev tercih ettim yalnız ve eski kimsenin bakmicagi bı yerde tek lambam var başucumda yatağımda eski sahte beni hatırlatıyor aslı gerçek ben karanlıktim niye ona ışık rolü yaptım ki celismem uzun uzun sürüyor gözler kapanana kadar alarm çalıyor uyku arasindayken bana işi hatirlatti tekrar uykusuzum telefonu aynaya denk gelicek şekilde firlatmisim kalktım ve hüsran çirkinligime baktım ve bundan zevk aldım güldüm aynanın kırık yerlerinde gulumsemem 6 parçadan gozukuyordu sonradan aniden ağlamaya başladım içimdeki yalnızlığı dokmekmiydi bu bilmiyorum ağlayarak tuvalete gittim saçlarımi taramak için tarağı aldım aynaya ağlayarak bakarken tarak saclarimda takılı kaldı düşüncelerim gibi saçlarımda pislik içinde elime bir sürü kalıntı geldi taraktan ve gülme krizine girerek hızlı hızlı taradım ve durdum yorulup acı bana haz vermisti taragin ucunda avucum kadar saç vardı acimadim kendime hiç duş almamıştım saçlarıma dokunduğundan beri pisligimle dokunusunu yasattim ümit değildi bu anida değildi sadece acıyı tutup buyutmek içindi bana dokunurken başkasına aynı duyguyla mi dokundu hayır hayır hata yaptım o beni çok sevdi kararsızım o kızı göz önüme getirince şizofren oluyorum
Bitik bir hayatin cezalarından kesit.
