İlk satırlara şununla başlamam gerekiyor sanırım...
Flaubert'in aşk tanımı:
Merak. Birine karşı, ansızın, merak duymaya başlarsınız, korkunç bir merak. Onu tanımak, onunla doğmak, dünyaya onunla yeniden gelmek tek amacınız haline gelir. Aşka en uzak cümle, senden nefret ediyorum değil, bilmek istemiyorumdur.
İnsan bir kere aşık oldu mu iliklerine kadar yaşar sanırdım.
Muhtemelen öyle ama,
İnsan bazen zorlanır...
Aşk mı?Basit bir tutku mu, yoksa sadece elde etmeye çalıştığın sıradan bir kalp mi bilemez olursun
Gözlerine baktığında heyecanlanırsın hatta,en küçük temasta bile kalbin titrer.
Bazen çok kırılırım bilir misin?
Uğruna hayatımı feda edeceğin birinin olması hoş bir duygu..
Fakat beni kıran bunu ilk kez yaşamamış olmak...
Başlıyor devam ediyor ve durduk yere bitiyor.
Sanırım adını aşk koyduğum bu duygu sadece kendimi tatmin etme biçimim.
İptila? Kesinlikle.
Zannımca aşk sadece bir iptila. Birisinin kokusuna hasret kalmak tiryakilik değil de nedir?
Sana birilerini unutabilmeni diliyorum düşünüyorum da bazen unutmak en iyisidir...
Öylesini sev ki unutmak zorunda kalmayasın ya da öyle sev ki asla unutamasın.
Öylesini bulun ki sahip olamadığınız şeylere ait olmak canınızı acıtmasın.
SAUDADE.
