မမလေးအစစ်ကပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့အစားအစာကိုပဲအားကိုးတယ်

1.7K 168 0
                                    

Chapter 73
: အရက်မူး

မကြာခင်မှာပဲကော့တေးသည် စားပွဲပေါ် ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကျန်းကုန်းကျွီက ဖန်ခွက်ကိုမြှောက်လိုက်ကာ "မင်းရိုက်ပေးတဲ့ ကြော်ငြာကြောင့် ငါ့တို့ရဲ့ အချိုရည်တွေတော်တော်ရောင်းကောင်းခဲ့တယ်.. အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကိုကျေးဇူးတင်ချင်လို့ ညစာစားဖို့ဖိတ်လိုက်တာ” ဟုပြောသည်။

“ကြော်ငြာအတွက်စီစဥ်ထားတာတွေကကောင်းတယ်.. အချိုရည်ကလည်းတကယ်အရသာရှိပြီး အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိတယ်" ဟု ထန်ချောင်းချောင်းက နှိမ့်ချပြီး ပြောသည်။

ကျန်းကုန်းကျွီသည် နည်းနည်းစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရသည်။

“မဟုတ်ဘူး.. မင်းသာ အဲ့ဒီကြော်ငြာကို မရိုက်ဘူးဆိုရင် အချိုရည်အသစ်က ဒီလောက်မြန်မြန်ကျော်ကြားမှုကို ရမှာမဟုတ်ဘူး"

“အဲ့ဒါကြောင့် ငါမင်းကိုဒီခွက်နဲ့ဂုဏ်ပြုပါတယ်" ဟု ပြောပြီးတဲ့နောက်မှာ ကျန်းကုန်းကျွီက ဖန်ခွက်ကို မြှောက်ပြီး သောက်ခဲ့သည်။

ဒီ “အသေးလေး” က တော်တော်သောက်နိုင်တာပဲ။

ထန်ချောင်းချောင်းသည် မဝံ့မရဲနဲ့ မိုဂျိတိုကော့တေးတစ်ငုံလောက်သောက်ကြည့်ခဲ့၏။ အရသာက မင့်အရွက်အနံ့နဲ့ချိုပြီး လတ်ဆတ်နေခဲ့သည်။ တစ်ငုံလောက်သောက်ပြီးနောက်မှာ သမုဒ္ဒရာလှိုင်းလုံးတွေရဲ့အနံ့ကိုရှုရိုက်လိုက်ရသလိုခံစားရသည်။

သူမ ဖန်ခွက်တစ်ဝက်လောက်ကို တကျိုက်တည်းသောက်ပစ်ခဲ့သည်။

သူမသည်ခွက်ကိုချပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ "တကယ်တော့ ရှင်ကျွန်မကိုကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး.. ရှင့်ဆီကပိုက်ဆံကိုယူတယ်.. ပိုက်ဆံရပြီးတော့ ကျွန်မရဲ့အလုပ်ကိုကောင်းကောင်းလုပ်ရမှာပဲ.. အဲ့ဒါကျွန်မရဲ့တာဝန်ပဲ”

‘ဟုတ်တယ် ကျွန်မမှာတာဝန်ယူစိတ်ရှိတယ်’

ကျန်းကုန်းကျွီရဲ့ နှလုံးသားထဲမှာရှိတဲ့ ထန်ချောင်းချောင်းရဲ့ပုံရိပ်က ပိုပြီးထင်ရှားလာခဲ့၏။

ထန်ချောင်းချောင်းသည်ဆက်ပြောခဲ့၏။ “တကယ်တော့ကျွန်မကရှင့်ကိုအတူစားဖို့ဖိတ်သင့်တာ"

မမလေးအစစ်ကပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့အစားအစာကိုပဲအားကိုးတယ်Where stories live. Discover now