Para

738 101 99
                                    

1 hafta sonra 

Siyah tişörtümü ve pantolonumu giyip aynanın önüne adımladım.Gözümdeki morluk geçse de kaşım ve dudağımdaki yara hala tam iyileşmemişti.

Gri saçlarımı yandan ayırarak şekil verdim.Duş almış olsam da bugün alkol muhabbetinin geçmesine izin veremezdim.Biraz parfüm sıkıp güneş gözlüğümü takarak evden çıktım.

Arabama bindiğimde çalıştırıp yola çıktım.Çocuklarımla beraber sinemaya gidip vakit geçirecektim.Daha sonra onlarla yemek yiyecektim.

Yol boyunca bunun mutluluğuyla arabayı sürdüm.Alışveriş merkezine geldiğimde otoparka girdim.Boş yer bulduğumda arabayı bırakıp otoparktan çıktım.

Alışveriş merkezinin içine girdiğimde asansöre binip sinema katına bastım.Gözlüğümü çıkarıp yakama taktıktan kısa bir süre sonra asansörün durmasıyla içeri adımladım.

Etrafa bakındığımda kısa sürede onları gördüm.Onlar da beni gördüğünde koşmaya başladı.Yere eğilip kollarımı açtım.İkisini de kucaklayıp ayağa kalktım.

"Nerede benim öpücüğüm?"

Yeji sol,Hyunjin sağ yanağımı öptüğünde gülümseyerek geri çekildim.İkisinin de yanaklarını öpüp yürümeye başladım.Hoseok'u gördüğümde duraksadım.

Yanıma yaklaşıp bakışlarını çocuklara çevirdi.

"Onları aldığına göre gidebilirim."

İkisini de öpüp yürüyeceği sırada Hyunjin ona seslendi.

"Baba."

Hoseok durup arkasına baktı.

"Efendim oğlum."

"Neden gidiyorsun ki?"

"İşim va-"

"Baba sen de bizimle gel,lütfen."

Yeji dudaklarını büzdüğünde ona bakıp kafamı salladım.Bakışlarını benden çekip Yeji'ye döndü.

"Pekala,geliyorum."

"Oley!"

"Yaşasın!"

İkisi de sevinçle bağırdığında onunla bir arada olmamıza ne kadar mutlu olduklarını anladım.Evliliğimizin son 1 yılı ve boşandıktan sonraki 2 ay boyunca pek mutlu değillerdi.Şimdi onları böyle görmek beni de mutlu etmişti.

Film afişlerini gördüğümüzde oraya yürüdüm.İkisini de kucağımdan indirdiğimde afişlere koştular.Renkli büyük olanları incelediklerinde Hoseok'a baktım.

Gülümseyerek çocukları izlediğinde yanına yaklaştım.

"Yanlış kelime seçtiğimin farkındayım."

"Bir şeyleri fark edebilmen senin için güzel Min."

Kafasını iki yana salladı.

"Ama hala aşağılık herifin tekisin."

Çocukların yanına yürüdüğünde elimi sıktım.Tam 1 haftadır benimle cümle kurarak konuştuğu tek an buydu.Çocuklarla ilgili olan konularda bile aramalarıma ve mesajlarıma kısa cevaplar veriyordu.

Kırılmış olmalıydı,haklıydı.Ona ne kadar öfkeli olsam da o kelimeyi kullanmamalıydım.Yıllardır tanıdığım adama bu yakıştırmayı yapmamalıydım.

Çocuklar gitmek istedikleri filmi işaret ettiğinde bilet almak için ilerledim.

"Periler Adası'na 4 bilet."

Dear past | SopeOù les histoires vivent. Découvrez maintenant