My fault (Culpable #1)

28.Nick

Το ξενοδοχείο Ατλάντις στις Μπαχάμες θεωρείται ένα από τα καλύτερα.Έχω πάει δυο φορές και πραγματικά ήταν υπέροχο.

Υπήρχε ένα τεράστιο ενυδρείο όπου μπορούσες να δεις καρχαρίες,σπάνια ψάρια και όλα τα είδη από τα θαλάσσια πλάσματα,καθώς περπατούςες στο διάδρομο προς την τραπεζαρία ή το καζίνο.

Η Νόα είχε φρικάρει και χάρηκα που βοήθησα να ζήσει αυτή την εμπειρία.

Είχαμε κλείσει δυο δωμάτια:ένα για τα κορίτσια και ένα για τα αγόρια.

Πήγαμε στον ξενοδοχείο στις πέντε το απόγευμα.Τα κορίτσια ήθελαν να πάνε κατευθείαν στην παραλία.

Πέθαινα να δω την Νόα να φοράει μπικίνι,οπότε σε μισή ώρα βεβαιώθηκα ότι είχαμε φύγει.Ο ήλιος ήταν ζεστός αλλά δεν ήμουν από αυτούς που ξαπλώνουν σε μια πετσέτα και τον απολαμβάνουν . Μου άρεσε να κάνω σερφ, αλλά ακόμη και αν αυτό δεν ήταν στα χαρτιά, ήμουν ικανοποιημένος που ήξερα ότι θα είχα κάτι όμορφο να κοιτάζω.

Απογοητεύτηκα όμως, όταν φτάσαμε στις ξαπλώστρες μας στην παραλία και η Νόα έβγαλε το φόρεμά της.

Σε αντίθεση με την Γένα, η οποία φορούσε ένα προκλητικό μπικίνι, η Νόα φορούσε ένα μαύρο ολόσωμο.

Ήταν σέξι, σίγουρα, αλλά ήθελα να δω λίγο περισσότερο δέρμα, λίγο περισσότερο από αυτό το μαλακό, επίπεδο στομάχι, αυτή τη μέση...

Η Γένα και ο Λαιόν πήγαν κατευθείαν στο νερό.

Εκείνη πήδηξε στην πλάτη του και εκείνος απείλησε να την πετάξει μέσα. Γύρισα προς τον Νόα , ο οποίος ήταν απασχολημένος με το να βάζει αντηλιακό.

"Γυρίσαμε στη δεκαετία του πενήντα ή απλά ξέχασες το μπικίνι σου σπίτι;"

"Άμα δεν σου αρέσει μην με κοιτάς."είπε και γύρισε.

Μόρφασα.Φαινόταν λες και ό,τι της έλεγα την νευριαζε.

Έκατσε και έβγαλε ένα βιβλίο από την τσάντα της.
Διάβαζε συνέχεια στο σπίτι.Απορούσα τι της άρεσε στον Τόμας Χάρντι,αλλά το αγνόησα.

Τα λογοτεχνικά μου γούστα και τα δικά της δεν είχαν τίποτα κοινό, αυτό ήταν προφανές.

Τι ήταν αυτό που άλλαξε τελείως το ποιος ήμουν, το πώς συμπεριφερόμουν;

Ήταν εκείνα τα γλυκά, μελίχρωμα μάτια που έκρυβαν έναν αδάμαστο χαρακτήρα που θα έκανε τον καθένα να λυγίσει και να υποκύψει;