ｂａｒｄａｋ／ Ｄａｉｈａｒｕ ✦

XII

" Seni eve aldığıma inanamıyorum. "

" Her türlü gireceğimi söylemiştim? "

" Ya sen hala konuşuyor musun! "

Haru'nun bağırması ile güldü genç adam. Açıkcası eli boş eve gideceğinden fazlaca emindi ancak nasıl olduysa karşısındaki adam onu kolayca içeriye almıştı.

Atölyeye gittiklerinde Bay Sato'nun Haru'ya yakınlığından dolayı birkaç tatsız anlar olmuş sonrasında da olaylar tatlıya bağlanıp işler halledilmişti. Hayır genç adam kesinlikle kıskanmıyordu, onu geren şey adama eşi olduğunu söylediği halde yanındakine yılışmasıydı. Evet, kesinlikle bu yüzdendi.

" Bu kadar çabuk eve alınacağımı bilseydim hiç seni ikna etmeye uğraşmazdım. "

" Bana olan sevgin gözlerimi yaşartıyor gerçekten. "

Daisuke bu cevaba güldü. Onunla uğraşmak nedense iyi geliyordu. Sanki bir anlığına da karamsar kişiliğinden çıkıyor, bütün dertlerini unutuyordu. Henüz farkında değildi ama yanındaki gencin büyüsüne çoktan kapılmıştı bile.

Haru ise dediklerinden sonra gözlerini devirerek mutfağa yöneldi. Saat geç olsa bile kendine yemek hazırlamak ile meşguldü. Ne kadar süre geçti bilmiyordu ama arkadasında bir hareketlilik hissettinde yavaşça başını çevirdi ve Daisuke'nin onu izlediğini fark etti. Bu açıkcası onu biraz germişti. Bu adama karşı nasıl bir tavır takınacağı konusunda en ufak bir fikri yoktu. Bazen kendisine karşı bir buz kütlesi iken bazende şuanki gibi daha arkadaş canlısı oluyordu ve bu onu afallatıyor, kafasını karıştırıyordu.

" Oradan beni izlemek eminim güzeldir ama bana yardım etmeye ne dersin? "

Daisuke gülercesine ses çıkardı. Hayatında yemek yapmayı bırak mutfağa girmemiş birisinden yardım istemek o an kulağına komik gelmişti.

O an bir kez daha aralarındaki bu büyük farklılık yine yüzüne çarpmıştı.

" Gerçekten benim gibi birinin yemek yapacağına emin misin? "

" Sorun değil. Evi yakarsan parasını nasıl olsa ödersin. "

Haru gülerek genç adama yaklaştı ve bileğinden tutup onunla birlikte tezgaha ilerledi, ardından ne yapması gerektiğini yavaş ve tane tane anlattı. Ona göre aralarındaki statü farkı çokta umrunda sayılmazdı. En azından Daisuke kadar bunu kafasına takmıyor, anı yaşıyordu. Şuan onunla güzel vakit geçiriyorsa bunun pek önemi yoktu. Ayrıca emindi ki geçirdikleri bu güzel vakit son olmayacaktı.