“ÖLÜLER DİRİLERİ EĞİTİR ”
“Rosalia!çabuk gel buraya, hemen!"
Bu yetimhanenin sahibi Anastasia'dan başkası değildi
4 yıldır burada neler çekiyorum bir bilseniz tüm yük bende yaaa! Ev işlerini tek ben ve birkaçı yapardı
Yetimhanede onun odasına koşarak gidiyordum, geldiğimde ise tanımadığım 2 kişi vardı
Gülümsüyordular hem bana hem birbirlerine bakarken.
Anastasia,“kızım yeni ailenle tanış" dedi
ben şoktaydım ama benim yaşım 17'di beni istemeleri çok tuhaf...
“efendim ben 17 yaşındayım beni almaları biraz imkansız."dedim hafifçe eğilerek.
Kadın bana cevap verdi,
“Rosalia şimdi biz seni hem çocuğumuz olarak hemde 1 yaşındaki kızıma ablalık etmen için aldık"dedi
Bende sinirlenip“ama ben çocuklarla iyi anlaşamam ki ”diye yalan söyledim
O sırada aptal Anastasia hanım“ama Atalay'la çok iyi anlaşıyorsun”deyip kırmızı noktam olan Atalay'ıma (2yaşında) söz etmişti.O buraya geldiğinde 4 aylık minicik bir bebekti, kıyamadım ona ben baktım ,kimse ona bakmazken hemde, bana anne demeye de bile başlamıştı
her kez bizi kıskandırdı.Gözlerim dolmuştu bana bunu dememeliydi..
“Atalay benim kırmızı çizgim!!”diye bağırdım
Kadın biraz ürktü ,galiba gidip gelmiştim vampir olarak,adam korkmamıştı
Sakince, “o zaman Atalay'ı da alıyoruz dedi hem çocuğumuz kardeşlik de eder”dedi karısına ve bana bakarak.
Bense içimden oha bunlar para sıçıyor dedim
Anastasia biraz şoktaydı bende aynı durumdaydım
Kadın ise saatine bakarak “hadi hazırlan, Atalay'ı da giydir gel, çabuk ol toplantıya geç kaldım ”dedi
bende koşarak odama gittim minik Atalay'ım uyuyordu
Korkutmadan uyandırdım bana gülümsüyordu o diğer bebekler gibi mızmız değildi onu
Herşeyden çok seviyordum alnına bir öpücük bırakıp kaldırdım
“Günaydın bebeğim benim” o ise “annemmm” demişti sadece
“kurban olayım senin annem diyen dillerine” dedim hem gıdıklıyor hem giydiriyordum
“Kurtuluyoruz yavrum,kurtuluyoruz” dedim fısıldayarak..
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
VAMPİRİN KALBİ
Βρικόλακαςkırılmış bir vampirin hayatı (yarısı kurgu,yarısı gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır)
