#1

13 2 0
                                    

I was looking at my reflection in the mirror here in Comfort room at our school. I pity myself, ang pangit ko na gosh. Napakalaki ng eyebags ko at kitang kita sa mga mata ko kung gaano ako umiyak ka gabi.

"Oh, put some lip tint. Ang putla muna beh, ayoko maging pangit ka. I don't have an ugly friend. Pero kapatid meron."

Binigay ni Mayang 'yong lip tint niya na kaka-gamit niya lang. I looked at her in the mirror and I smiled just looking at her face. She's so damn pretty.

"You're so pretty bitch," I told her and put some lip tint on my lips and put a little on my cheeks.

"I know sis," She smiled widely and flipped her hair.

After my makeover, I smile as I see myself again. 

"But I'm prettier than you, thanks," I thanked her after handing her back the lip tint and sexily wink.

She just rolled her eyes and started putting her makeup on her makeup kit.

"Di nalang kaya tayo papasok today? Total tapos naman 'yung pre exam natin eh," Mayang said as we walk towards the quiet hallway. Tanging tunog ng takong sa sapatos namin lamang ang maririnig sa hallway. It's class hour, so they're no students roaming around. Except us. 

"Oo nga nouh? And for sure papagalitan lang 'yung mga ka klase nating naka low score, nakakarindi."

Napagalitan na nga ako ka gabi eh, pati ba naman dito sa school. Well, hindi ako kasali sa papagalitan ng guro namin kasi tatlo lang naman 'yung mali ko. Masyadong perfectionist lang talaga 'yung mga magulang ko.

Three mistakes nga lang halos himatayin na mga magulang ko eh, ano pa kaya kung mas malala pa 'yung pagkaka mali ko?

We decided to go rooftop to unwind. Since it's class hour, no one will notice that we ditch class.

Pagkarating namin doon agad kaming sinalubong ng masariwang hangin. Ito 'yung napili namin tatlo na tambayan ni Mayang at Hanna at pati narin other friends ni Hanna, kasi wala na masyadong pumupunta dito. Pati guard dito sa school di na pumupunta dito para i check 'tong lugar na 'to kasi matagal na 'tong abandonado.

Some people want to go here too but every time they try, we scare them. We always pranked them. Mayang and Hanna are the ones who always plan things about pranks. And I on the other hand, always go with the flow. Hanna is the exposed bully with her other friends here in school. And kami naman ni Mayang, lowkey lang ang pagiging bully.

Our place is a little far from the door. Para mapansin kaagad namin kung may taong papasok at para hindi kami maririnig kung sino man magtakang chismisan kami. And we also had some things here, just like small couch that only fit the three of us. But there is other wooden chair that made from friends of Hanna. Madami kasing tambak na kahoy dito at mga sirang gamit sa loob ng classroom na dito ni lagay sa rooftop. At may folding table din kami. Bongga!

As we reached our place, we saw Hanna sleeping comfortably. She covered her eyes using her right arm to prevent the light. At nakalugay lang 'yung kaliwang braso niya sa couch na parang lasing. At medjo hinangin 'yung palda niya kaya kitang kita 'yung black cycling niya.

Agad lumapit si Mayang at sinipa sipa niya 'yung couch kaya inis na bumangon si Hanna at sobrang sama niya kaming tinignan. Tinaasan ko lang siya ng kilay kaya binaling nalang niya 'yung tingin niya sa ate niyang nakapamewang sa harapan niya.

"At bakit di ka pumasok, aber?" Mayang ask like a mother.

"At bakit di din kayo pumasok, aber?" Pabalang na sagot ni Hanna.

"Wala ka nang pake do'n,"

"Wala ka nang pake din," Natatawang sagot ni Hanna.

"Ah, ganon pala ah,"

At nagsabunutan na nga sila. Umupo nalang ako sa couch at natatawang pinagmasdan silang magkakapatid na parang aso't pusa.

Hanna Mae Avellano, some students called her as Harley Quinn, because of her twin tail hair and also her cool looks that everyone can notice her, and how deadly her eyes when you look at her. When I first met Hanna, halos himatayin ako sa kaba. Kasi parang anytime mapapatay ka niya pag mali ang 'yung ginawa. At napaka tinis ng mga mata niyang kulay asul habang tinitigan ako. And for her, it's normal, and she can't control it, because that's how cool her eyes. That's how cool she is. And Hanna is the toughest person among us. Kilala din si Hanna sa lahat dahil sa pagiging bully kasama mga tropa niya. Pero di naman lahat binully nila eh. Basta they had a reason.

I smiled at Hanna and looked at Mayang.

Christie Mae Avellano, A.K.A. Mayang. We called her Mayang because that was the nickname that her grandfather gave her when he was still alive. Kung ang unang tingin mo lang sa kapatid niyang si Hanna, ay masasabi niyo kaagad na bad girl because of her looks pero kay Mayang lahat kabaliktaran. Mayang had an angelic face, and pouty lips that anyone wanted to kiss her. And a long black curly hair. Mala kulay asul din ang kanyang mga mata, Sky blue. While Hanna had a Ocean blue. They are really cool. 

And me? Well, I'm Elle Claire Addison. Born to be perfect, and need to be perfect for the sake of my parents. But I'm a human too, I commit mistakes, and make mistakes. I'm Elle Claire, I love to make mistakes.

"Excuse me girls, I need to go to comfort room." Paalam ko sa kanila kaya bahagya silang tumigil sa pag babangayan.

"Galing na tayo ganina doon ah," Masungit na saad ni Mayang.

"Pake mo ba? Na iihi ako eh,"

Iniripan niya lang ako at binaling niya ang kaniyang atensyon kay Hanna.

"Kailan pala dadating 'yung magaling nating pinsan?"

Dinig kong tanong ni Mayang kay Hanna.

"Ngayon, and for sure nandito na rin 'yun."

"Ngayon? Nandito? As in here at our school?" Gulat na tanong ni Mayang.

Sinong pinsan tinutukoy nila? Ah bahala sila basta na iihi na ako. Sana pala umihi muna ako bago pumunta dito, ang hirap kaya walang elevator.

Patakbo akong bumaba dahil na iihi na talaga ako at nasa ground floor pa 'yung C.R at nasa 2nd floor pa ako. Pero napatigil na lamang ako ng marating sa ground floor dahil nagsisigawan 'yung mga students at 'yung iba nag tatakbuhan papuntang canteen. Tinignan ko 'yung relo ko at recess time na pala, pero hindi naman ganito 'yung students dito pag recess eh, ano gutom na gutom lang?

Aalis na sana ako, but someone bumped me on my shoulder.

"Sorry Miss..."

***

Our Yesteryear Mistakes (Survivor #1)Where stories live. Discover now