Kayıp Varis

36. Bölüm

Ama merak ettiğim bir şey yok değildi.

"Neden güçlerini hiç kullanmıyorsun?" diye sordum.

"Bunu niye sordun durup dururken." dedi kaşkarını çatarak.

"Yanlış anlama sadece hiç kullandığını görmedim, ne bileyim." dedim bir şeyler geveleyerek.

"Kontrol edemiyorum." dedi kafasını önüne eğerek.

"Nasıl yani?"

"Kontrol edemiyorum işte Lenora, kullanmaya başladığımda kendimi kaybediyorum. Karşımdaki ailem mi? Yoksa düşmanım mı? Tanıyamıyorum. İstemeden herkese zarar veriyorum." dedi gözlerini kapatarak.

"Ailen-" diyip devam ediyordum ki lafımı böldü sert bir sesle.

"Sakın Lenora. Her şeyi konuşabiliriz şu an ama aile olmaz, onların konusunu açma."

Leonard biraz sakinleşmek adına gözlerini kapatıp derin derin nefesler almaya başladı, ama sonra hızla bana dönerek sert bir sesle konuşmaya devam etti.

"O or- eski sevgilin, sana bir kere daha bir şey demeye kalkarsa gerçekten gebertirim onu Lenora! Leonard sus diyorum. Yapma diyorum, lazım diyorum. Ama benim de bir sabrım var! Yaptıklarını öylece izlememi bekleyemezsin."

"Yaptıklarını öylece izlemeni beklemiyorum zaten! Benim için değersiz, bitti. Kendi kendine salak salak hareketler yaparak aramızı bozmaya çalışıyor ve beceriyor gibi de! Ayrıca o sesinin tonuna dikkat et çocuk yok senin karşında."

"Senin için bitmesi bir haltı değiştirmiyor! Senin için çabalıyor, bir şeyler yapmak istiyor ve sen öylece susmamı bekliyorsun!"

"Sanki ben yap diyorum anasını satayım." dedim sinirle.

"Bir de yap deseydin Lenora?"

"Off Leonard, akşam akşam uğraştırdığın şeye bak." dedim sırtımı ona çevirerek.

"Herkesle uğraş bir benimle uğraşma zaten." diye mırıldansa da duymuştum.

Gerçekten saçmalıyordu! Tek kelimeyle saçmalıktan başka bir şey değildi.

Ne bekliyordu? Onu bırakıp beni aldatan eski sevgilime geri dönmemi falan mı?

Duruma biraz da onun gözünden baksana Lenora, Lucas senin için çocuğa ateş küresi fırlattı, hatırlatmamı ister misin?

Her şeyin sorumlusu benmişim gibi davranıyorsun.

Aslında her şeyin sorumlusu tam olarak sensin.

Amos her şey bir anda gelişmişken bende kaldıramıyorum artık, bir anda Kayıp Varis oldum, bir anda Güneş Tanrıçası'nın Varisi oldum. O kadar hızlı ilerliyor ki, rüya gibi.

Leonard'ın "Lenora." demesiyle ona doğru dönüyordum ki bir anda ellerini yanaklarımda hissetmem ve dudaklarımın üstüne dudaklarını bastırması bir oldu.

Sonunda..

Kolumdan hızla çekerek belimi kavramış ve kucağına oturtmuştu, dudağıma kapanmışken, elleri de belimde gezinmeyi ihmal etmiyordu.

Hiç bozuntuya vermeden bende karşılık verirken bir süre sonra nefes nefese kalarak ayrılmıştık.

Leonard bana imayla bakınca ellerimle onun suratını kapatarak konuşmaya başladım.

"Bakma öyle, imalı imalı." dedim.

"Tamam ya, gözlerimi oymayı keser misin?" dedi gülerek.

Ellerimi gözlerinden çekip yanaklarını sıktırdım ve iki tarafa da yavaşça vurup kucağından kalktım.