MR. Doctor & MRS. Doctor

7

"Anladım Seldacım teşekkür ederim. Ben birazdan çıkış yapacağım sen bana akşam tüm bilgileri mail olarak atarsın"

"Tamamdır hocam ben bi iki saate her şeyi toparlamış olurum atarım size de"

"Teşekkür ederim Seldacım. Sen tek değilsin demi başkası da olacak nöbette"

"Ha yok hocam Eyüp de nöbetçiyim bu gece"

Selda cümlesini heyecanla kurduğu cümle utançla bitmişti. Utanarak başını eğdiğinde ona tebessüm ederek baktım.

"İyiymiş. Selam söyle Eyüp beye iyi nöbetler size"

Ona gülerek baktım ve arkamı dönüp gittim. Koridor boyunca yürürken aklımdaki düşünceler susmadı.
Böyle gençlerin hallerine gülüyordum her zaman. Aşk güzel bir şey olsa gerek. Gençler. Sahi ben genç değildim galiba. Doruk haklıydı içimde 70 yaşında biri var gibiydi bazen. Neden böyleydim bunu gayet iyi biliyordum. Ben babamın korkusundan doktorluk dışında bir şey düşünemiyordum. Düşünmem yasaktı.
Düşüncelerimi duymak istemediğim için çantamdaki kulaklığı çıkarıp tekini taktım. Diğerini takacağım sırada elimden birisi aldı. Alana baktığımda Doruğun kulağına taktığını gördüm.

"Ne yapıyorsun bee"

"Ufff hala eski şarkılar mı ama Asiye. Biraz yenileri takip etsen mi"

"Sana ne be kulaklığımı verir misin"

Doruk kulaklığı verecekken tekrar çekti kendine.

"Bir şartla veririm. Sen şimdi bir yıllık doktorsun ya kendine muhakkak araba yapmışsındır. Hayrına benimde evime bırakır mısın be. Çok yorgunum valla yürümeyi gözüm kesmedi"

Doruğun dediği ile sadece bakıyordum yüzüne. Çünkü çok samimi bir şekilde istemişti.

"Sen ciddi misin"

"Evet ciddiyim. Yani arabam şu anlık yok ilerde alabilirim ancak."

"Tamam sorun değil gel bırakayım. Sahi sen neden bir yıl gecikmeli doktor oldun. Yani yapamayacağını bilsem sormazdım ama sen kesinlikle ilk yıldan atanabilecek biriydin doruk"

Doruğun sorduğum soru ile adımlarının yavaşlaması ile bende adımlarımı yavaşlattım. Bir şey vardı. Boşuna o bir yıl gecikmedi. Ne yaşamıştı acaba. Ne olmuştu.
Düşünceliydi ama sanki anlatmak istemiyordu. Bu yüzden bir şeyler uyduracaktı muhtemelen.

"Haklısın kesinlikle senden önce gelmeliydim buraya. Ama bi takım planlarım vardı. Yani sen doktor olacaktın bir yılda sıkıp ağlaya ağlaya kaçacaktın ama bir de ne göreyim ayrılmamışsın bir de üstüne üstün aynı hastanede göreve başladım. Ahh kader planlarım tutmadı"

Doruğa tek kaşım havada bakıyordum.

"Ha ha haaaa çok komik yaa"

Onu arkamda bırakıp yürümeye devam ettim. O da peşimde sessizce geliyordu. İstediğim cevabı alamayacağımı biliyordum ama böylesine gıcık bir cevap da beklemiyordum.
Arabama geldiğimizde ben şöför koltuğuna o da hemen yanıma oturdu.

"Arabada fiyakalıymış ya Doktor Asiye"

"Daha güzelleri senin olsun Kalp ve Damar Cerrahisi  sayın Doruk Atakul"

Doruk arabayı incelemeyi bırakıp suratıma dikti yeşillerini.

"Bu neydi şimdi. İmalı bir şekilde söylendi sanki"