RUHUN ESARETİ

6. DÜĞÜMLER

Herkese merhaba! Düşüncelerinizi ve yorumlarınızı paylaşmayı ve oy vermeyi ihmal etmeyin lütfen. <3

Bu bölüm -biraz uzun bir bölüm- Korel Carlo Valentini'nin hayatını biraz ele almış oldum. Onu biraz da olsun tanıyabiliriz :') Yaşantısına, yaşam tarzına ara ara yer vermeyi düşünüyorum. Bunun hakkında da lütfen fikirlerinizi belirtin... <3

Esiri olduğumuzu hissettiğimiz benzer duygularda, buluşmak üzere...

Keyifli okumalar <3 💫

*

''Ne düşündüğümü biliyorsun, gözlerinde görüyorum...''

The Weeknd- Die For You

6 sene önce Floransa, İTALYA

Koyu ahşap mobilyaların döşendiği büyük odayı güneşin son ışıkları loş bir hale getirmişti. İçerisi koyu mobilyalar ve deri oturma grubuyla beraber fazla ağır bir görünüme sahipti. Yarısına kadar koyu ahşap duvar kaplamaları ve üst tarafında devam eden koyu lacivert duvar boyası içeriyi ne kadar karanlık gösterse de yüksek tavanda asılı olan kristal taşlı büyük avize ortamın daha da şık durmasını sağlamıştı. Karanlık, soğuk ve klas bir görüntüydü bu. Elindeki viski bardağını odanın köşesinde kalan, karanlığın altında bir gölge gibi duran ahşap çalışma masasının üstüne koydu. Vakit gelmişti. Büyük odaya yansıyan son güneş ışınlarıyla beraber saatin yaklaştığını anlayabiliyordu.

Genç adam sol bileğine koyu kahverengi kemerli ve önem verdiği saatlerinden birini taktı. Vücudunu saran gömleğinin etek kısımlarını pantolonun içine iyice sıkıştırdı. Keten gömleğin yakalarını büyük bir özenle düzeltti. Gri ceketini üstüne geçirdi. Elleriyle dağılmış olan koyu kumral saçlarını gelişi güzel bir şekilde taradı.

Tüm bu hazırlıklarının ardından aynadaki yansımasını uzunca süzdü. Yüzünde yeni kazanmış olduğu zaferin gururlu bir ifadesi vardı. Bugün önemli bir gündü. İki gün önce yaşanan olaydan sonra bugün onun için adeta yeni hayatının başlangıcı ve karanlığa davetinin gerçekleşeceği gündü. Ve davet edileceği karanlığın içinde yer almaya fazla hevesliydi. O bunun için doğmuştu.

Güç. Bu hayatta her defasında daha fazlasını arzu ettiği tek şey güçtü. Bugün istediğinin daha fazlasına kavuşacağına inanıyordu. İki gün öncesinde gerçekleşen olay ise bunu sadece daha da hızlandırmıştı.

İki gün önce ilk cinayetini işlemişti.

Bu öyle normal bir cinayet ya da adam öldürme değildi. Bu ona daha fazla güç getirecekti. Bu aile için çok önemliydi. Aile uğruna yapabileceklerini nihayet kanıtladığında ve ilk cinayetini işlediğinde sahip olacağı birçok şeyin artık ona verilmesinin zamanı geldi demekti.

Bugünkü olacak konseyde onu konuşacaklardı. Artık aralarına katılacak ve belki de ilk defa babası onu bir konuda destekleyecekti. Hoş, desteklemese bile bu o kadar da büyük bir önem arz etmiyordu. Birçok önemli kişinin gönlünde şimdiden taht kurmuş, çoğu büyüğün taktirini kazanmıştı.

Eskitilmiş çift kanatlı kapıya iki kere tıklandı. Kaşları çatılınca başını çevirmeden aynadan bakışlarını kapıya odaklandı. Tok bir sesle tıklamaya ''Gel,'' diye karşılık verdi. Kimin geldiğini bilmiyordu. Ama bir an önce gitmesi gerekiyordu. Eski kapının rahatsız edici gıcırdamasıyla beraber içeriye genç kız çekingen adımlarıyla girdi. Adam onu görünce yüzündeki sert ifade silinmiş yerini kocaman bir gülümse yer etmişti.