2.BÖLÜM~Takipçi

48 2 0
                                    

Her zaman ki gibi atlarıma gidiyorum huzur bulduğum yere,özgürce at binmek bu hayatta bana huzur veren tek şey.
"Gökhan abi merhaba"gökan abim at çiftliğinin sahibi kendi kardeşi attan düşüp öldüğünde çok küçükmüş ve beni onun gibi görüp seviyor açıkcası bende kimseyle anlaşabilen biri değilim ama Gökhan abim ayrı
"Ooo kızıl inci hoşgeldin,senin at içeride mutsuz mutsuz yatıyordu geç kaldın bugün"

"abi yollar çok kalabalık,zor attım kendimi buraya"

"bunu dediğin iyi oldu bizim usta eleman gönderecekti su tesisatı için arayıp haber veriyim sonra gelsin"

"hâlâ gelmediler mi?2 gündür hayvanlar kuyudan su içiyor"

"yok abim dün yağmurluydu çamur etraf dediler bugün de yollar kapalı idare ederiz"

"tamam abi bisey olursa biliyorsun nerde bulacağını"

"bilmem mi?bilirim tabi,hadi dikkat et"

"ederim"
Gökhan abiyle konuştuktan sonra geceyi ahırdan aldım ve koşmaya başladık,ona gece ismini verme sebebim geceleri gündüzlerden daha huzurlu hissetmem gece benim için özel.Geceyle özgürlüğe koştuktan bir süre sonra çiftliğe döndüm ve geceyi ahıra koyup besledim.
"Erkencisin kızıl inci"

"Evet abi yollar iyice dolmadan ben kaçıyım,evde beni bekleyen bir müzik provası var"

"iyi öyleyse,bizim şoförle yollayım seni istersen"

"yok abi sağol beni biliyorsun arabamla döneyim"

"hadi dikkatli git o zaman,yarın görüşürüz.Aa dur bakıyım şu elmaları al ağaçtan taze topladık yersin evde"

"tamam abi sağol yarın görüşürüz".
Çiftlikten ayrıldıktan sonra evimin yakınlarındaki otoparka arabamı parkerdip eve yürüyorum ve köşede görüyorum o,yine o.Benim onu gördüğümü asla anlamadı ama farkındayım biri beni takip ediyor ama bu sefer farkedecek çünkü arkamı dönüp sesleniyorum
"Hey sen" arkasını dönüp gidiyor tekrar sesleniyorum "sen dursana" yine durmadı tekrar sesleniyorum
"TAKİPÇİ" durdu....

TAKİPÇİWhere stories live. Discover now