နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၂၅

အကာအရံမရွိေတာ့ေသာ ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း နမ္းရွိုက္မိေတာ့ ေကာင္ေလးဆီက မပီျပင္လွေသာ အသံတခ်ိဳ႕ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ နမ္းေနရင္းပင္ သူ႕ေပၚမွီခ်လာေလသည္။

"ေဇေလး ေဇေလး"

နမ္းေနရင္းပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္ေသာ ေကာင္ေလးပါေလ။ လႈပ္နိုးလို႔ပင္ မရေတာ့သည္အထိ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္လွ်က္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ ေကာင္ေလးကို ဖက္ထားရင္းသာ သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာမိလိုက္ေတာ့သည္။ အမူးသမားေလး စကားကို အတည္ယူမိေတာ့မလိုအထိ ျဖစ္သြားသည့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ ရယ္ခ်င္မိသည္။

ေနာက္ဆို ဒီေကာင္ေလးကို အရက္သိပ္မေသာက္ခိုင္းမွပဲ။ မူးေနသည့္ ေကာင္ေလးက သိပ္ကို ရဲတင္းလြန္းတယ္။

စိတ္ထဲ ေတြးရင္းသာ ကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္လွ်က္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေကာင္ေလး၏ ေခါင္းေလးကိုသာ ျမတ္နိုးစြာနမ္းရွိုက္လိုက္မိသည္။

~~~~~~~~~~~~~~

မနက္နိုးလာေတာ့ ေခါင္းကိုက္ခဲေနမႈေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာ ဖိကိုင္ထားလိုက္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္ တကိုယ္လုံးကို ႏူးညံ့စြာ ရစ္သိုင္းလာသည့္ ႏြေးေထြးမႈတစ္ခု။

"နိုးၿပီလား"

"အင့္...ကိုေစ ေခါင္းကိုက္တယ္"

"ကိုက္မွာေပါ့။ မေန႕ညက ေသာက္ထားတာ လူမွန္းမသိ သူမွန္းမသိေလ"

"ဟင့္...ကိုေစကလဲ မဆူပါနဲ႕"

ႏႈတ္ခမ္းဆူကာ ေျပာမိေတာ့ ေအာင္ေစပိုင္က သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လာျဖစ္ညစ္သည္။

"ထေတာ့။ ၿပီးရင္ အစားစားၿပီး ေဆးေသာက္ရမယ္ သိလား"

"ဟုတ္ကဲ့"

ေအာင္ေစပိုင္ကေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွဆင္းသြားကာ ေရခ်ိဳးမလို႔ျပင္ဆင္ေနသည္။ ေဇယ်ာတိုးလဲ အိပ္ရာေပၚမွ ထထိုင္လိုက္ရင္းအခုမွသတိထားမိသည္က သူ႕တြင္ အေပၚအက်ီမရွိျခင္း။ အသဲအသန္ ကိစၥမ်ားကို ျပန္စဥ္းစားေသာ္လဲ ဘာမွမမွတ္မိ။ ေခါင္းထဲအေတြးမ်ားစြာ ဝင္လာေသာေၾကာင့္လဲ မ်က္ႏွာမ်ား ပူထူလာရသည္။ ဘယ္လိုမွစဥ္းစားလို႔ မရေတာ့သျဖင့္ ေအာင္ေစပိုင္ကိုသာ မဝံမရဲ လွမ္းေခၚလိုက္မိေတာ့သည္။