နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၂၂

"ဟုတ္ မလႊတ္ေပးနဲ႕"

ၿပဳံးကာေျပာေနသည့္ ေကာင္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲ သိမ္းႀကဳံးဖက္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။

~~~~~~~~~~~~~~~

စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေဘးခ်င္းကပ္လွ်က္ယွဥ္တြဲကာ ထိုင္ေနသည့္ ေအာင္ေစပိုင္ႏွင့္ ေဇယ်ာတိုး။ ေရွ႕မွာ ေခါင္းငုံ႕ရင္း ထိုင္ေနၾကသည္က ၿဖိဳးပိုင္ေအာင္ႏွင့္ မင္းေဇာ္။ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ၿဖိဳးပိုင္ေအာင္ႏွင့္မင္းေဇာ္မွာ ထိုင္ေနရာကေန ဒူးေထာက္လိုက္ၾကသည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကိုေစပိုင္။ ဒီအတိုင္း အမူးလြန္ၿပီး ေပါက္ကရေလွ်ာက္လုပ္မိလိုက္တာပါ"

ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏အသံမွာ တစ္ညီတညာထဲ ထြက္လာၾကသည္။ ေဇယ်ာတိုးမွာ ထိုႏွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္၍ ခြီးခနဲပင္ ရယ္လိုက္မိသည္။

ဒီႏွစ္ေကာင္က ကိုေစကို တကယ္ေၾကာက္ၾကတာပဲ။

ေဇယ်ာတိုး တခြီးခြီးရယ္ေနတာကိုပင္ ၿဖိဳးပိုင္ေအာင္ႏွင့္ မင္းေဇာ္မွာ ေမာ့ပင္မၾကည့္ရဲ။ ေခါင္းငုံ႕ထားဆဲ။ အပိုးက်ိဳးေနေသာ ႏွစ္ေကာင္သား အျဖစ္ကိုရယ္ရလြန္း၍ သူ႕ေဘးနားထိုင္ေနသည့္ ေအာင္ေစပိုင့္လက္ေမာင္းကိုပင္ သြားရိုက္မိသည္အထိ ရယ္ေမာလိုက္မိသည္။

"ရပါတယ္။ ဒီေလာက္ထိမေတာင္းပန္ပါနဲ႕ေတာ့ လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အကိုလဲ အျပစ္မယူပါဘူး။ထၾကေတာ့ ထၾကေတာ့"

"ဟုတ္ကဲ့ အကိုေစပိုင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"အင္း။ ေနာက္တခါေတာ့ အဲ့လိုထပ္မလုပ္ရဘူး ၾကားလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး အခုက အကို႔ကို တကယ္သိခ်င္လို႔ စမ္းသပ္မိ....အူး..."

မင္းေဇာ္ေျပာေနသည့္စကားကို ၿဖိဳးပိုင္ေအာင္က ေပါင္ကို ဆြဲလိမ္လိုက္သျဖင့္ ေျပာလက္စ စကားတို႔ရပ္သြားေတာ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကိုေစပိုင္"

"အင္း ရပါတယ္။ မင္းက ယုယေဇာ္ ေမာင္ေလးလား"

"ဟုတ္ကဲ့ အကိုေစပိုင္"