"ဟုတ္လား ေဒၚေလး ဘယ္ေနရာထိခိုက္မိသြားေသးလဲ"
"ေဒၚေလးက ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြယ္။ ကူညီတဲ့သားငယ္ေလးကေတာ့ လမ္းမေပၚလဲက်ၿပီး ဒူးေခါင္းပြန္းသြားလို႔ ေဆးထည့္ေပးမလို႔ အိမ္ေခၚလာတာ။ ဒီသားငယ္ေလးသာ ဝင္ဆြဲၿပီး မကူညီရင္ ေဒၚေလးေတာ့ မေတြးရဲစရာပါပဲ ကြယ္"
"ေအာ္..."
ေဒၚေလးေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း ခုံေပၚက ေကာင္ေလးကို တခ်က္ငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကို ေအာက္ငုံထားသည္။
"ေဒၚေလးကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာသားပဲ။ ေစ်းသြားရင္အကူျဖစ္ျဖစ္ ဒရိုက္ဘာျဖစ္ျဖစ္ေခၚသြားပါလို႔။တစ္ေယာက္ထဲ သြားေတာ့ အခုလိုျဖစ္ၿပီေပါ့"
"ေအးပါ။ သားရယ္ ေဒၚေလးေနာက္ အေဖာ္ေခၚသြားပါ့မယ္။ အခုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ သားလဲ ျပန္သြားစရာရွိတယ္ဆို လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေလ။ ေဒၚေလးလဲ သားငယ္ေလးကို ေဆးထည့္ေပးလိုက္အုံးမယ္"
ေဒၚေလးကေတာ့ ထိုေကာင္ေလးအနား သြားထိုင္ကာ ဒူးေခါင္းစုတ္ၿပဲ၍ ေသြးေတြစီးက်ေနေသာ ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ေပးေနသည္။
ေအာင္ေစပိုင္ ဒဏ္ရာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပြန္းပဲ့ဒဏ္ရာက ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပီး ေသြးထြက္ေနတာလဲ မနည္းေပ။
ေဒၚေလးကို ကူညီေပးရင္း ျဖစ္သည္မို႔ တခ်က္ေမးလိုက္မိသည္။
"ေဆးခန္း မသြားလို႔ေရာ ျဖစ္ရဲ႕လား"
ေမးလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။
ဟိုတစ္ေန႕ကလိုပင္ မ်က္ဝန္းအိမ္နားက အနည္းငယ္စိုစြတ္လွ်က္။
"ဟုတ္ ရပါတယ္ မသြားေတာ့ပါဘူး"
"ေဒၚေလးလဲ ေျပာေနတာ သားေရ။ ဒဏ္ရာကမ်ားလို႔ ေဆးခန္းပို႔ေပးမယ္ ေျပာတာကို မသြားဘူးဇြတ္ျငင္းေနလို႔ အိမ္ပဲေခၚလာခဲ့ရတာ"
"သူ႕သေဘာက မသြားခ်င္ဘူးဆိုေတာ့လဲ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ"
ေျပာရင္း ဝတ္ထားသည့္ ရွပ္အက်ီ ၾကယ္သီးအေပၚဆုံးတစ္လုံးကို ျဖဳတ္ကာ အေပၚထက္အခန္းသို႔ အက်ီလဲရန္တက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]
Romanceအလောင်းအစားတစ်ခုကြောင့် စခဲ့တဲ့ကစားပွဲတစ်ခုမှာ နှလုံးသားတစ်ခု အရင်းပြုလိုက်ရသည့်အခါ...။ (Drama မပါပဲ Romance သီးသန့်ပါ) Cover Art- Thwat Art Library အေလာင္းအစားတစ္ခုေၾကာင့္ စခဲ့တဲ့ကစားပြဲတစ္ခုမွာ ႏွလုံးသားတစ္ခု အရင္းျပဳလိုက္ရသည့္အခါ...။ (Drama မပါပဲ...
အပိုင်း ၄
Start from the beginning