နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၃

"ဒါ ဒါေပမယ့္ သူကေယာက်္ားႀကီးကို"

"ဘာပဲဖစ္ဖစ္ အဲ့လို ဇာတ္လမ္းစ။ မင္းကို အိမ္ေတာင္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ အေျခအေနကေကာင္းေနၿပီ။ ငါတို႔တုန္းက တခ်က္ေတာင္ လွည့္ၾကည့္တာမဟုတ္ဘူး"

ေဇယ်ာတိုးလဲ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ပဲ မ်က္စိေရွ႕က အေအးခြက္ကို ပိုက္နဲ႕ေမႊေနလိုက္တယ္။

ေရွ႕က ႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ဆိုင္အျပင္ဘက္ကို ေမွ်ာ္ရင္း ေငးေနၾကသည္။

" ဟိုမွာ ကား လာေနၿပီ။ သြားသြား ေကာ္ဖီသြားမွာေတာ့"

သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အတင္းကာေရာ ဇြတ္တြန္းလႊတ္မႈေၾကာင့္ ေကာင္တာေရွ႕ေရာက္လာရသည္။

မွာထားသည့္ ေကာ္ဖီခြက္ကို ကိုင္ရင္း အဲ့ဒီနားမွာပဲ ရပ္ေနမိသည္။

လက္ထဲက Espresso ေကာ္ဖီ ခြက္ကေတာ့ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း ထကာ ပူေလာင္ေနဆဲ။

ေခါင္းေလာင္းသံ ၾကားေတာ့ အဲ့ဒီလူ ဝင္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။

စိတ္လႈပ္ရွားေနေသာေၾကာင့္ ေျခေထာက္မ်ားပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။

တုန္ယင္ေနသည္ကို ထိန္းရင္း ေအာင္ေစပိုင္ ေကာင္တာနားေရာက္ခါနီးက်မွ ေနာက္သို႔လွည့္ကာ ဝင္တိုက္ရင္း ေကာ္ဖီခြက္ကို ေမွာက္ခ်လိဳက္သည္။

"အား.....မင္း ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ"

ေကာ္ဖီခြက္မွာေတာ့ ေသခ်ာစြာ လွလွပပေလး ေအာင္ေစပိုင္ အေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားခဲ့ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္း အက်ီေပၚသို႔မဟုတ္ပဲ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း အလယ္ဗဟို တည့္တည့္ေဘာင္းဘီေပၚသို႔။

ေဇယ်ာတိုး ေသခ်ာခ်ိန္ဆ တြက္ဆထားခဲ့ေသာ္လဲ နာေနေသာေျခေထာက္ ႏွင့္ တုန္ယင္ေနေသာေျခလွမ္းတို႔ေၾကာင့္ ေနာက္အလွည့္မွာ ေအာက္သို႔ ယိမ္းယိုင္က်သြားၿပီး ေအာင္ေစပိုင္ ေဘာင္းဘီေပၚသို႔ က်သြားရျခင္းသာ။

ေကာ္ဖီမ်ားမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းႏွင့္ ပူေလာင္ေနဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေရးႀကီးေသာ ေနရာကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ထိမွန္သြားသည့္ ေအာင္ေစပိုင္မွာေတာ့ မသက္သာေပ။