Hoofdstuk 1.

88 8 1
                                    

Rafaël
"Waar kan ik je mee helpen?" Een oude vrouw, ik gok rond de vijftig, staarde me aan.
"Rafaël Maas, ik ben hier nieuw." Hoe moest je dat zeggen?
"Prima, ik loop even met je mee. Volg mij maar." Ze stapte op in haar stoel en kwam het loket uit. Ik liep achter haar aan, een gang in. We stopten bij een deur waar 'rector De Hooge' op stond. De vrouw van het loket klopte enkele keren op de deur. "Willem? Ik heb hier Rafaël Maas, de nieuwe leerling."
"Ja kom maar binnen," werd er vanuit het kamertje geroepen.
De vrouw wees met haar hand naar de deur als teken dat ik mocht doorlopen, toen glimlachte ze en daarna liep ze weg.
Ik duwde de deur verder open en stapte naar binnen. Een dikke man zat achter een groot bureau.
"Aha, Rafaël Maas. Welkom jongen!" Grijnzend keek hij me aan.
"Ga lekker zitten," wees hij naar de stoel aan de andere kant van het bureau.
Ik volgde zijn instructies, waarna ik merkte dat hij me aan zat te staren.
"Wat?"
"Verdorie jongen, straks kan niemand zich meer concentreren op de les."
"Want?" Vroeg ik lacherig. Ik wist wat hij bedoelde, maar ik wilde het horen van hem.
"Nou, als je dat nog niet begrijpt," zei hij mompelend, "even kijken. Hier, dit is je klas en je rooster. In de hal hangt een scherm waar alle meldingen worden weergegeven, dus ook al je tussenuren. Hou die goed in de gaten. Gesnopen?" Wat een geestige vent.
"Ja."
"Prima, dan breng ik je nu naar je les." Ik keek op het rooster en zocht naar de les die ik nu had. Biologie, van ene meneer Graaff.

Wies
Er werd op de deur geklopt. Het was altijd fijn dat dat gebeurde, want dan was er minder les. Zo mocht ik natuurlijk niet denken, ik moest goede cijfers halen. Vorig jaar was ik al blijven zitten.
De deur werd geopend en meneer De Hooge stapte het lokaal in. Achter hem liep een jongen van onze leeftijd. De jongen had donkerblond stijl haar. En dat gezicht, wow. Met mijn vinger schreef ik holy shit op mijn broek. Toen ik zag dat hij zag dat ik naar hem keek, wendde ik mijn blik af en richtte hem op de rector.
Meneer De Hooge overlegde even met meneer Graaff en begon daarna te spreken.
"Nou, kinders. Dit is vanaf jullie nieuwe klasgenoot. Hij stelt zich zelf even voor, dan ga ik weer verder met mijn eigen dingen." De klas begon te lachen. Meneer De Hooge was de meest geliefde persoon op de school.
"Oké, ik ben Rafaël Maas."
"Welkom Rafaël. Fijn dat je er bent. Als je het niet erg vindt, ga daar maar zitten naast haar," hij wees naar de lege stoel naast mij, "dan ga ik weer door met de les." Mijn beste vriendin Jill leunde naar me toe.
"Wies, oh my god."
"Ja ssst, denk je dat ik geen ogen heb?"

Ik merkte dat hij de hele les, zo lang als die nog duurde, naar me keek. Of ik het vervelend vond, weet ik niet, maar ik werd er wel een beetje onbehaaglijk van. Zag ik er wel goed uit?
Godzijdank ging de bel al snel. Ik luisterde niet naar wat het huiswerk was, maar snelde het lokaal uit en de dameswc's in.
"Oh Wies, waar ben je in godsnaam mee bezig," fluisterde ik binnensmonds. Ik liep de toiletten weer uit, richting de kantine. Jill zat aan een tafeltje met haar eten te wachten op mij. We zaten altijd aan het raam. Zowat heel de school wist dat dat plekje van ons was, al jaren. Ze zag me niet aankomen, ze was te geconcentreerd bezig met haar telefoon, maar toen ik ging zitten liftte ze haar hoofd op.
"Oh mijn god Wies! Het is dat ik al een vriend heb hoor, maar," ze viel even stil en keek me doordringend aan, "Wies, als jij hier geen werk van maakt, ohh.." Lachend keek ik haar aan.
"Jill doe even normaal. Ik moet me honderd procent focussen op school, ik ga dit jaar niet nóg een keer doen."
"Pff.. Hallo, ik heb Sam en ik red het ook makkelijk! Open je ogen Wies, dit is je kans!"
"Jill je doet nu echt alsof ik al twintig jaar droog sta."
"Dat is toch ook zo? Kom op Wies, Rafaël is echt héél héél knap!"
"En wat als hij van binnen een ongelofelijke zak is?"
"Dat lijkt me echt onwaarschijnlijk."
"Ja, ga nou maar eten."

Zooo, het eerste echte deel! Ik hoop dat jullie het leuk vinden tot nu toe. Zo ja: liken en delen!!
Ik ben druk aan het schrijven aan dit verhaal, dus jullie kunnen binnenkort weer een nieuw deel verwachten. Ik denk dat ik meer post als ik vakantie heb, maar ik probeer tijd vrij te maken om te schrijven!

X Lies

365 Dagen In Een Jaar Met JouWhere stories live. Discover now