02 - နောင်တတို့နှင့် ပြည့်နှက်​နေ​သော

Start from the beginning
                                    

*​..ဂျင်​လေး..ငါမင်းကို စကားအများကြီး

မ​ပြောပါနဲ့လို့ မှာထားရက်နဲ့ကွာ..ဘာလို့ စကားနားမ​ထောင်ရတာလဲ..!*

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"..ဂျင်​လေး..ဘယ်လို​နေ​သေးလဲ ​နေရတာ သက်သာရဲ့လား?"

💭ကျွန်​တော် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး..မ​​နေ့က

​မေ့​ဆေးအရှိန်​ကြောင့် လှဲ​နေတာ​လေ..အခုက ​ကောင်းသွားပါပြီ ကိုကိုနမ်ဂျွန်းရဲ့.."

နမ်ဂျွန်း ဖုန်းထဲဝင်လာတဲ့ မက်​ဆေ့​လေးကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ကုတင်​ပေါ်က​နေ သူ့ကို ဖြူစင်စွာ

ပြုံးပြ​နေတဲ့ ဂျင်​လေးကို စိတ်မ​ကောင်းစွာ ကြည့်လိုက်မိသည်။

​တော်​တော်ကြာကြာ​လေးထိ ဖုန်းထဲမှ တဆင့်

ဂျင်​လေးနဲ့ စကား​ပြော​ပေး​နေတုန်း ဂျင်​လေးကို တစ်ညလုံး ​​ဆေးရုံ​စောင့်​ပေး​နေခဲ့ရတာ​ကြောင့် ​ရေမိုးချိုးဖို့ ပြန်သွားတဲ့ ထယ်ထယ် ပြန်​ရောက်လာ​တော့...

"ထယ်..အိမ်မှာဘဲ နား​နေလိုက်ပါဆိုကွာ.."

နမ်ဂျွန်းရဲ့ ဆူပူသံမ​မြောက်တဲ့ ​လေသံ​​ပျော့​လေး​ကြောင့် ထယ်​ယောင်း သူ့အစ်ကိုကြီးကို အသိအမှတ်ပြုရုံသာ ပြုံးပြလိုက်ကာ...

"..ကင်​ဆော့ဂျင်ကို ဆူဖို့ ပြန်လာတာ..!"

ထယ်​ယောင်းရဲ့ စကား​ကြောင့် ​ဆော့ဂျင်

ကိုယ်​လေး တုန်တက်သွားပြီး ခက်ရင်းနဲ့ ထိုးကာ စားဖို့လုပ်​နေတဲ့ ပန်းသီးစိတ်​လေးက ​အောက်သို့ ပြန်ပြုတ်ကျသွားသည်။

ထယ်​ယောင်း နမ်ဂျွန်း​ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ ကုတင်​ပေါ်က ​ဆော့ဂျင်ကို စိုက်ကြည့်​နေ​တော့ ​ဆော့ဂျင်အ​နေနဲ့ ထယ်ထယ့်ကို ကိုကိုနမ်ဂျွန်းထက် ​ပိုကြောက်ရတာမို့ ပန်းသီးပန်းကန်ထဲက

【Amour Sans Fin】- Endless LoveWhere stories live. Discover now