Πριν πεις αντίο

Εκεί Που η θάλασσα Αγκαλιάζει την ακτή

[ΓΕΩΡΓΙΑ]
Ένα ακόμη καλοκαίρι πέρασε χωρίς να το καταλάβω... Τόσες στιγμές αξέχαστες.... Σαν να μην κατάλαβα, πως κατάφερε ο χρόνος να με ξεγελάσει ....
Και τώρα.. Κάθομαι εδώ.Σε αυτήν την παραλία Κοιτάζοντας το κύμα που ακουμπά την άμμο απαλά και γαλήνια.... Και ο ήλιος αρχίζει να κατεβαίνει σιγά σιγά αφήνοντας το φως του να σκεπάζει την θάλασσα... Ένα αεράκι να περνάει μέσα από το μαλλιά μου σαν χάδι... Και
Ξαφνικά, ένα αίσθημα νοσταλγίας άρχισε να με καταβάλει.... Δεν αναρωτιέμαι το γιατί... Ξέρω... Πως αυτό το μέρος, θα μου μείνει αξέχαστο..... Όσα έζησα ..... Θα με ακολουθούν για όλη μου την ζωή.... Και κυρίως.... Εκείνος... Εκείνος που μου έμαθε να ζω και να ρισκάρω...

~
Οι γονείς μου είχαν αποφασίσει φέτος το καλοκαίρι να επισκεφτούμε την γιαγιά μου στο μαγεμένο νησί της Σίνδου..
Είχαμε καιρό να πάμε και δεν θυμόμουν πολλά πράγματα από εκεί... Μόνο τις πανέμορφες παραλίες και τα πεντανόστιμα γεύματα που μας έφτιαχνε η γιαγιά μου....
Ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας και ξεκινήσαμε τον δρόμο προς το λιμάνι....
Έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου ακούγοντας τραγούδια.. Αναρωτιόμουν, αλήθεια.. Πως θα είναι το καλοκαίρι εκεί τώρα που είμαι δεκαέξι... Άραγε θα γνώριζα καινούργια άτομα; Θα έκανα καινούργιες παρέες;
Δεν ήξερα κάποιον από εκεί.... Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω ... Τώρα όμως αυτούς τους τρεις μήνες θα ήθελα να αξιοποιήσω όλον αυτόν τον χρόνο δημιουργώντας καινούργιες εμπειρίες! Βγάζοντας φωτογραφίες, πηγαίνοντας σε διαφορά πάρτυ του νησιού.. Διασκεδάζοντας.. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη.. Και απο ότι φαίνεται και η αδερφή μου το ίδιο... Η αλήθεια είναι πως εκείνη είχε πάει εκεί νωρίτερα απο εμένα και είχαν καθίσει ένα καλοκαίρι με τους δικούς μας όποτε εχει κάποιες παρέες απο εκεί. Είναι τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη μου..
- <<Πως νιώθεις μικρή που επιτέλους θα γνωρίσεις καλύτερα το νησί;>> Μου είπε χαμογελώντας καθώς άλλαζα τραγούδι στο κινητό μου..
- <<Δεν νομίζω να κρύβεται ο ενθουσιασμός μου.>> της απάντησα...

Ανεβήκαμε στο πλοίο και τρέξαμε κατευθείαν να βρούμε το καλύτερο μέρος, με την πιο ωραία θέα.. Εγώ για να την απολαύσω και η αδερφή μου για να την ανεβάσει στα σοσιαλ μίντια  για να πάρει προβολές...
Είχα καιρό να ανέβω σε πλοίο και ο μόνος μου φόβος είναι να μην βουλιάξει... Για δυο ώρες όμως διαδρομής δεν με ανησυχούσε και τόσο..
Καθώς κοιτούσα την θάλασσα παρατήρησα κάτι να κολυμπάει... Ξαφνικά τρία πανέμορφα δελφίνια εμφανίστηκαν παίζοντας με τα κύματα...  <<Αρετή κοιτά!!>> Φώναξα στην αδερφή μου για να τα παρακολουθήσει και εκείνη!
<<Που;; που;;; Αααα δελφίνια!!!>> είπε τραβώντας βίντεο...
Σπανία εμφανίζονται... Είμαι πολύ χαρούμενη που τα είδα και από κοντά για πρώτη φορά... Μέχρι τότε τα έβλεπα μόνο από φωτογραφίες και βίντεο.. Είναι μαγικά και αξιαγάπητα πλάσματα της θάλασσας...