One shots

Mijn leven verandere door jou💕

Mijn leven veranderde allemaal door een jongen die ik toevallig tegenkwam op een festival. Alles veranderde. Echt alles.
*pov Finn*
~ 2 jaar geleden op het festival~
Ik loop alleen en verlaten over het terrein. Mijn vrienden hebben me achtergelaten. Waarom? Geen idee. Ik ken het hier maar al te goed en alleen rondlopen is echt een slecht idee. Nu moet ik wel want alles is verpest. Waardoor weet ik niet. Ze hebben me alsnog laten stikken. Mijn broer zijn het al ga niet met ze om ze zijn gevaarlijk en laten je vanzelf vallen. Ik negeerde het maar het blijkt dat hij gelijk had. Ik ben bezig met mijn telefoon als ik vol tegen iemand opbots. Ik kijk omhoog in 2 felblauwe ogen zo mooi als de zee. De bruine haren die mooi uitkomen bij zijn kaaklijn en ogen. Ik staar hem aan als hij me overeind helpt. Ik glimlach dan verlegen en wilde doorlopen. Hij hield me tegen en dat is het beste wat me is overkomen.
~ 1 jaar na de ontmoeting ~
Ik had hier nog steeds veel contact met hem. Hij deed zo lief en zorgzaam. Ik begin hem hier voor het eerst echt leuk te vinden. Als je hem kent zoals ik hem toen kende was hij gewoon perfect ook in jouw ogen. Dus het werd tijd om iets met die gevoelens te doen maar dat was de grootste fout van mijn leven. Hij verliest me meteen omdat hij het niet voelde.  Toen was ik hem kwijt voor een lange tijd.
~ heden ~
Ik zit nu nog met hem in mijn hoofd. Ik ben echt al jaren tot over mijn oren verliefd. Zou hij ooit nog terug komen? Ik denk het niet. Ik vind hem vast nergens meer. Ik doe mijn schoenen aan want vandaag ga ik weer naar een festival met nieuwe vrienden. De anderen heb ik nooit meer gezien. Ik ga naar mijn vrienden die super goed zijn beter dan de vorigen in ieder geval. Dezen hebben me beloofd me niet alleen te laten. Ik loop als we met z'n allen zijn met ze naar het terrein. We zijn dan binnen na een uur wachten in de rij. Ik ga effe naar het toilet als de rest wacht. Als ik terug ben loop ik met ze mee en daar zie ik hem weer. Degene waar ik zo verliefd op ben geworden en nog steeds ben. Ik kijk naar hem en hij naar mij. Ik glimlach klein en loop dan verder met mijn vrienden als hij mijn naam roept. "Ik wil wat vertellen en vragen." Zegt hij zenuwachtig. Ik knik naar hem. "Uhm ik had het contact nooit moeten verbreken. Je zit alleen maar in mijn hoofd. Dus uhm wil je mijn vriend worden?" Vraagt hij zenuwachtig. Ik glimlach en geef hem een kus. "Tuurlijk wil ik dat. Ik heb alleen maar zitten treuren om je." Hij glimlacht en legt zijn arm om me heen. Zo lopen we naar mijn vrienden die met smacht wachten op het voorstellen. "Uhm lieve vrienden dit is Levin. Mijn vriendje." Ze gillen en knuffelen me. Ze stellen zich allemaal voor en zo eindigt mijn verhaal toch nog in een mooi einde.