Matthyas schrok van de woorden die ook al uit de mond van Frank waren gekomen. ̈Sorry Matt, maar je weet niet altijd of het goed komt.̈ Matthyas negeerde Milo en liep naar zijn kamer. Hij liet zich op zijn bed vallen en honderden tranen verlaten zijn ogen. Hoe kon het binnen een uur zo fout zijn gegaan. Hij hoort de voordeur open en weer dicht gaan. Waarschijnlijk was het Milo. Matthyas had gelijk. Milo kon de pijn in de ogen van zijn huisgenoten niet meer aanzien en hijzelf vond ook dat Frank te lang wegbleef. Hij besloot naar het huis van Frank te gaan om te kijken of hij er was. Hij pakt zijn jas en doet de voordeur open. Hij smijt de deur achter zich dicht. Hij pakt zijn fiets ook al was het maar 5 minuten lopen. Hij wou zo snel mogelijk naar Frank.
Zijn ogen vullen zich met tranen als hij denkt aan het gezicht van Matthyas. Hij had hem echt gekwetst. Hij voelde zich rot en leeg. Hij wist dat hij ook wou dat alles goed kwam, maar als Matthyas eens wist wat er nog steeds gaande was met hem, dacht Matthy wel anders. Hij is nog nooit zo snel bij het huis van Frank, Jonathan en hun kinderen aangekomen. Hij belde niet aan, wat hij normaal zou doen, maar hij bonkte keihard op de deur. Zo hard dat zijn knokkels er pijn van deden. Zijn schouder deed ook nog pijn van de klap die hij tegen de deur van Matthyas had gebeukt. Met een ruk wordt de deur opengetrokken.
Milo voelde een stukje moed, maar toen zag hij dat het Jonathan was. ̈Waar is Frank?̈ vraagt Milo met een teleurgesteld gezicht. ¨Hij was toch bij jullie?̈ zegt Jonathan als Milo buiten adem en geschrokken kijkt. ̈Had je hem hier verwacht dan?̈ Milo knikt. ̈Matthy zei dat hij was vertrokken zonder zijn spullen.̈ Milo heeft moeite zijn tranen binnen te houden. ¨Hij is niet hier. ̈ zegt Jonathan dan nadat hij lang had nagedacht. ̈Hoe laat is Frank vertrokken?¨ Vraagt Jonathan terwijl hij al op zijn telefoon het nummer van Frank opzoekt. ¨Ik denk rond half 5 want ik hoorde toen een deur dichtslaan.¨ Jonathan kijkt geschokt. ¨Milo, het is kwart voor 6.¨
Milo kijkt op zijn telefoon en ziet dat het inderdaad kwart voor 6 is. De tijd is veel sneller gegaan dan hij dacht. ¨Hey Frank, waar ben je¨ Milo kijkt meteen op als hij Jonathan hoort praten tegen Frank. *¨Sorry Jonathan, ik was even overstuur over het mailtje van Jeugdzorg.¨* klinkt er door de telefoon. ¨De jongens zijn bezorgd over je, Milo staat voor ons huis.¨ Zegt Jonathan, die nu ook bezorgd lijkt over zijn vriend. *¨Ik kom naar huis, zeg maar tegen de jongens dat ik eerst met jou de mail ga bespreken.¨* Milo moet en zal met Frank gaan praten en pakt de telefoon uit Jonathan zijn handen. ¨Frank, ik moet met je praten. ¨MILO, geef mijn telefoon terug!¨ Schreeuwt Jonathan naar Milo. ¨Frank, luister naar me, ik heb je hulp nodig voor dat het te laat is.¨
Jonathan grist zijn telefoon uit de handen van Milo en kijkt hem woest aan. ̈Hier kom je niet zomaar van af, ik spreek je nog Milo!̈ Jonathan smijt de deur dicht en Milo staat nog buiten. ̈GODVERDOMME. ̈ schreeuwt Milo en hij bonkt met zijn vuisten tegen de deur aan. ̈Ik heb je nodig Frank...¨ Zegt Milo voordat hij weer vertrekt op zijn fiets richting CDH.
~
Matthy veegt zijn tranen weg en hoort dan zijn telefoon afgaan. Hij zit meteen rechtop omdat hij hoopte dat het Frank was die teruggebeld. Helaas voor hem was het een anoniem nummer. Misschien was het de nieuwe werktelefoon van Frank? Matthyas twijfelt nog even maar neemt toch op. ¨Hey, met Matthyas het Lam.¨ zegt Matthy als hij heeft opgenomen. *̈Kijk, kijk.̈ Zegt een onbekende stem aan de andere kant van de lijn. Matthyas hangt meteen op als het bij hem doordrong dat het de stem was van Jorg, de 'vijand' van iedereen. Jorg heeft een paar keer de jongens diep in de problemen gebracht en moest zelfs naar het ziekenhuis door hem. Jorg was een vreselijke jongen, daar was iedereen het over eens. Maar Milo zei toch dat de politie Jorg onder controle had?
Matthy zit nog geschokt op zijn bed. Hij rent uit zijn kamer om Milo te zoeken. Hij komt Koen tegen die net naar de wc was geweest. ̈Hey maatje, gaat het een beetje? Je ziet er geschokt uit. ̈ zegt Koen als hij Matthy buiten adem tegenkomt. ̈Ja gaat wel, weet je waar Milo is?̈ zegt Matt snel op een beetje te boze toon. ̈Oh sorry hoor, ik wilde je niet boos maken. ̈ zegt Koen en Matthyas heeft spijt dat hij het zo boos zei. ̈Nee sorry Koen, weet je waar Milo is?̈ zegt Matthy nu wat liever. Koen kijkt in de bange ogen van Matthyas. ̈Ik zag hem nog 10 minuten geleden.̈ Dan horen ze allebei de voordeur dicht gaan. Koen stamt de trap af. Als hij bij de voordeur aankomt, ziet hij Milo, die helemaal nat is van de regen, hijgend op de deurmat staan.
̈Heb je een handdoek nodig?̈ Koen kijkt naar Milo die nu zijn gezicht omhoog doet. Milo zijn gezicht is doorweekt maar niet van regen, van de tranen. ̈Milo? Gaat het wel? Wat is er gebeurd? Waar is Frank? Wil je wat water?̈ Milo zijn hoofd tolde en al die vragen van Koen maakten het niet gemakkelijker. Matthy zag dat Milo op elk moment van zijn stokje kon gaan. Hij loopt met verdrietige en bezorgde ogen naar Milo, die hij vervolgens naar de bank leidt. ̈Oke Milo, vertel rustig wat er is gebeurd. Ik heb ook nog een vraagje maar eerst jij. ̈ zegt Matthyas als Milo zit.
Milo kijkt op en begint: ¨Ik vond het zielig jou zo te zien dus ik besloot Frank te zoeke- ̈ Milo kan zijn zin niet eens afmaken of Koen gaat er al doorheen. ̈Weet je waar die is?!̈ ̈KOEN! Ik had gezegd dat we Milo lieten praten. ̈ zegt Matt snel. ̈Sorry.¨ zegt Koen voorzichtig en Milo vervolgt zijn verhaal. ̈Ik ging naar het huis van Frank en Jona.¨ Milo stopt even met praten om even op adem te komen. ̈Toen ik op de deur klopte, deed Jona open. Ik vroeg meteen waar Frank was en Jona begon hem te bellen. Toen Frank opnam pakte ik de telefoon uit Jona zijn handen en toen.̈ Milo stopt weer met praten omdat hij niet wou vertellen dat hij Frank om hulp had gevraagd voor zijn geheim.
̈En toen?̈ Vraagt Koen toen Milo niet meer verder ging met zijn verhaal. ̈Frank zei dat hij eerst met Jonathan ging praten over een mail ofzo. Weten jullie daar iets meer van?̈ Matthy heeft weer moeite zijn tranen binnen te houden elke keer als hij denkt dat Raoul straks niet meer bij hen mag blijven. Dat zou ook betekenen dat Matthy er snel vandoor moet. Koen kijkt Matthy aan die waarschijnlijk niks zou willen zeggen tegen Milo. ̈Ja, maar ik denk dat Frank het liever zelf wil vertellen.¨ zegt Koen maar snel.
Matthy staat op om wat water te pakken. Hij wilde niet meer tegen Milo zeggen dat Jorg hem anoniem had gebeld. ̈Koen, Matthy zei dat hij nog een vraag had toch?̈ vraagt Milo aan Koen. Matthy hoort het vanuit de keuken en hij begint meteen te zweten. ̈Oh ja. MATT? KOM EVEN.̈ Matthy weet dat hij er niet meer omheen kon praten want hij is heel slecht in smoesjes verzinnen. Hij haat liegen, hij kon het alleen als het opeens uit zijn mond kwam zonder enige controle.
Hij schuifelt naar de woonkamer. ̈Je zei dat je nog een vraag had?̈ zegt Koen een beetje vragend. ̈Uhm ja.¨ Matt stopt even met praten om toch snel een smoes te verzinnen. ̈Weet je wat een boom eet?̈ Milo en Koen kijken Matt heel raar maar ook bezorgt aan. ̈Matt, bomen eten niet en anders hebben ze misschien wat water nodig als je dat bedoeld?̈ Koen weet eigenlijk wel dat het een smoes was dus vervolgd zijn zin. ̈Matthy, wat wou je nou echt zeggen?̈ Matthy kijkt naar de grond maar zegt dan toch: ¨Ik werd net gebeld.¨
Er viel een kleine stilte. ̈Ja? Je werd gebeld, ga verder.¨ zegt Koen een beetje haastig. Hij had enorm veel honger en de lasagna was allang klaar. Matthy gaat verder: ¨Het was anoniem maar ik dacht dat het misschien Frank was. Ik nam op en hoorde een vage stem van een jongen. Toen ik de stem herkende, hing ik meteen op.¨ Matthy stopt weer met praten en kijkt steeds verder naar beneden. ¨Oke, maar wie was het dan?¨ vraagt Koen met zijn wenkbrauwen omhoog. ¨Het was Jorg.¨ Milo stikte bijna in zijn eigen speeksel en hij had het gevoel alsof hij was gestopt met ademen. Het mag Jorg niet zijn, denkt hij bij zichzelf. Dat kan ook niet want hij had alles op de puntjes uitgestippeld. Niemand zou het te weten kunnen komen. Toch?
Halloooooo. Ik had een leuk idee om elke keer een soort wordcount te doen zodat jullie weten hoeveel woorden ik heb getypt. Deze keer eindelijk boven de 1500 woorden! Soms worden verhalen zelfs langer dan 2000 woorden. Vergeet niet te reageren en een hartje achter te laten!
Groetjesssss NaChO!!!!
JE LEEST
Op de vlucht (bankzitters Fanfictie)
FanfictionDe bankzitters zitten in een groepstehuis die hulp nodig hebben om hun problemen en trauma's te verwerken. De jongens woonde zo ongeveer 2 jaar in CDH met Frank en Jonathan (De begeleiders.). De meeste jongens waren over alles heengegroeid maar somm...