RUH EŞİM ❤️~ÇağTu

Bölüm 20

Yağız
Kızların yanına indim , Tuana durmadan ağlıyordu.... Leya ise onu sakinleştirmeye çalışıyordu....

Leya: Tuanacım ,canım, sakin ol lütfen.... Çağan gayet iyi olucak ,merak etme ....

Tuana: n-nasıl Leya nasıl? Benim yüzümden bu halde şimdi.... Ona resmen zarar veriyorum ben... Evlenmediğimiz zamanki Çağanla şimdiki Çağan arasında ne kadar fark var görmüyor musun? Adam resmen benim yüzümden perişan oldu....

Leya: öyle bi şey yok Tuana . Çağan senin yüzünden böyle olmadı... Yeter nolur yüklenme kendine bu kadar...bak şimdi sen fenalaşıcaksın ....

Yağız:Leya haklı Tuana yüklenme kendine.... Bu halde olmasının sebebi sen değilsin

Tuana: Y-Yağız Efe nasıl? İyimi?

Yağız: Merak etme iyi ....ilacını içirdim uyuyor şimdi....

Tuana: çok özür dilerim,....özür dilerim Yağız.... Hepsi benim yüzümden....

Yağız
Tuananın karşısında diz çöküp ellerini tutdum... Korkudan buz gibiydi... Onu böyle görmek beni çok üzüyordu.... Bir yandan öz kardeşim,diğer yandan kardeşim gibi sevdiğim kız acı çekiyordu.....

Yağız: Tuana... Bunların sorumlusu sen değilsin... Bak beni iyi dinle... Çağan benim için nasılsa ,sende benim için öylesin... Seni ondan asla ayırmam.... İkiniz de benim için çok değerlisiniz.... Biz senin aileniz...Bende senin abinim.... Onu anlamaya çalış.... Senin için endişeleniyor....sana değer veriyor...seni seviyor.... Sana böyle davranmasının sebebi de bu... Sen gerçekleri bizden sakladıkca biz dahada üzülüyoruz.... Nolur abicim, bi tanem gerçeği söyle ki, bu çile de bitsin artık.....

Tuana
Yağız böyle dedikçe ağlamam daha fazla artmışdı.... Ellerimden tutmuş saçımı okşuyordu... Tam bir abinin kardeşine nasıl davranması gerekiyorsa öyle yapıyordu.... Ayağa kalkıp boynuna sımsıkı sarıldım

Yağız
Ben konuştukça Tuananın ağlaması daha da şiddetleniyordu.... Sanki tüm ağlamalarını toplamışda bugün için saklamışdı... Aniden ayağa kalktı ,bende kalktım, beklemediğim anda boynuma sımsıkı sarıldı...

Tuana: Abi... Abi çok özür dilerim... Sizi üzmek istememişdim... Özür dilerim...

Yağız
Bana ilk kez abi dedi.... Zaten hep demesini istemişimdir... Ancak kabul etmez diye korkuyordum... O kadar mutluyum ki, mutluluğumu anlatmama kelimeler yetmez.... Saçını okşayıp, saçlarının arasına küçük öpücük kondurdum... Leyada bize mutlu bi şekilde bakıyor...bi yandan da gözlerinden süzülen yaşı elleriyle  siliyordu...

Yağız: şşşş tamam abicim geçti... Yok bi şey sakin ol,biz buradayız...

Ellerimle yüzünü kavrayıb kafasını kaldırdım... Gözyaşlarını sildim...

Yağız: Abin burda,ağlama artık tamam mı? Hepsi geçecek .... Şimdi söyle bakalım ,bunları sana kim yaptı ha?

Tuana
Onlara ne kadar haksızlık yaptığımın farkına varmaya başlamıştım... Ama şimdi hiç bir şey anlatamazdım...Zamanı gelince, doğru zaman gelince... Her şeyi anlatmaya karar verdim... O doğru zaman ne zaman gelecek bende bilmiyorum.... Tek bildiğim şuan anlatamazdım....

Tuana: abi ... Abi nolur affet... Lakin şuan size hiç bi şey söyleyemem... Söz zamanı gelince her şeyi anlatacağım... ama şimdi değil ....şimdi olmaz...bunu istemeyin benden....

Yağız: Ama Tua.....

Leya: Yağız .... Lütfen... Daha fazla gitme üstüne.... Bak kendiside söyledi,her şeyi anlatacak diye ... Bunca zaman bekledik... Birazcık da bekleyelim....