ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း(၆၃) သူမရဲ့လျို့ဝှက်ချက်လေး

အကြာကြီး ရေစိမ်ချိုးလိုက်ပြီးနောက် ကျီရှောင်အုံး သူမဆံပင်ကို ခြောက်အောင်လုပ်လိုက်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ နို့ပုလင်းတစ်ပုလင်းကို ယူလိုက်ခဲ့တယ်။

ကျီရှောင်အုံး နဂိုကတော့ ညနေပိုင်းမှာ သူမ မိခင်နှင့်အတူ ဆေးရုံမှာ အဖော်သွားလုပ်ပေးဖို့ စီစဉ်ထားပေမဲ့ အမေကျီက သူမက အခုမှ ပြန်ရောက်ရုံပဲရှိသေးပြီး အဖျားလဲ ကြီးထားတာကြောင့်လို့ ဆိုကာ သူမအား အိမ်ပြန်ပြီး အနားယူဖို့ပဲ ပြောလိုက်ခဲ့ပါတယ်။

ကျီရှောင်အုံး အရမ်းပင်ပန်းနေပေမဲ့ သူမ အဖေနှင့်အမေတို့ သဘောကို လိုက်လျောဖို့ ဝန်လေးနေလေတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ သူမအဖေက သူမကို နောက်နေ့မနက်မှာ လာခေါ်မယ်လို့ ကတိပေးတဲ့အတွက် သူမ အိမ်ပြန်ဖို့ ဆန္ဒရှိသွားခဲ့တယ်။

ကျီရှောင်အုံး သူမရဲ့နို့ပူပူနွေးနွေးကို သောက်လိုက်ပြီး ခွမ်ခွမ် ကတော့ စားပွဲခုံပေါ်မှာ ရှိနေပြီး သူ့မျက်လုံးများက သူမလက်ကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ "မြှောင်"လို့ သူနှစ်ခါတောင် အော်လိုက်ခဲ့တယ်။

သူမ လန့်သွားပြီး "နင် နွားနို့ သောက်ချင်လို့လား"

သူ နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ခုန်ပေါက် ခုန်ပေါက် လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ရှေ့ခြေထောက်လေးနဲ့ သူမလက်မောင်းကို လာဆုပ်ကိုင်လိုက်ခဲ့တယ်။

သူမ မရှိတာ တော်တော်ကြာသွားတာဆိုတော့ သူ အရင်ကထက် သူတို့ ရင်းနှီးမှုကို ပိုပြချင်နေတာ ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

ကျီရှောင်အုံး အနည်းငယ်လေး ချီတုံချီချ ဖြစ်သွားပြီးနောက် ဗီရိုထဲမှ ပန်းကန်လုံးသေးသေးတစ်ခုကို ယူလိုက်ပြီး နို့အနည်းငယ်ကို လောင်းထည့်ပေးလိုက်ကာ သူ့ရှေ့ကို တွန်းပေးလိုက်တယ်။

"အများကြီး မသောက်နဲ့ဦး" သူမ တိုးတိုးရေရွတ်ပြောလိုက်တယ်။

သူမလက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ပန်းကန်လုံးထဲမှာ သူ့ခေါင်းကို မြှုပ်နှံလိုက်ပြီးတော့ သူ့လျှာကို ထုတ်လိုက်ကာ လျက်သောက်လိုက်ခဲ့တယ်။