My Loving Maffia King

Hoofdstuk 46

~ Drie weken later

Gister zou eigenlijk de dag zijn dat Blake weer zou worden opgehaald maar ik kreeg een berichtje dat ik hem vandaag maar moest komen brengen. 'Voel je, je weer wat beter babe? Anders breng ik hem wel.' zei Jay die me bezorgt aankeek. Ik schudde mijn hoofd. 'Het gaat prima. Ik breng hem weg. Ga jij maar gewoon naar het warenhuis of kantoor. Weet niet precies waar je vandaag heen moet.' Zei ik. 'Naar kantoor.' Ik knikte.

'Maar weet je zeker dat ik hem niet weg moet brengen?' 'Babe I got this.' Jay knikte en liep de kamer uit. Ik voelde me weer misselijk worden en rende naar de wc waar ik er voor de zoveelste keer alles uitgooide. Ik trok door. Ooh ik ben misschien vergeten te vertellen dat ik de afgelopen week alleen maar aan het overgeven ben. Jay denkt dat ik de griep te pakken heb. Maar ik denk toch dat het iets anders is. En met iets anders bedoel ik, ik denk dat ik zwanger ben. Ik ben al twee weken laat met mijn menstruatie en nu ik eraan terugdenk we hebben ook helemaal geen bescherming gebruikt.

Ik ga zo wel boodschappen doen en haal meteen twee testen. Ja dat ga ik doen. Ik spoelde mijn mond en stapte onder de douche. De warme stralen lieten me relaxen. Ik zit er eigenlijk heel erg tegenop om Blake weer terug te brengen naar de duivel en zijn vrouw. Maar als er ook maar een ding gebeurd dat me niet aanstaat neem ik hem gewoon weer mee terug.

Ik trok mijn Corpse Bride legging aan met een zwartte turtleneck. ik trok mijn zwarte leren jack met gespen eroverheen aan en deed mijn bedel ketting om en mijn "nieuwe" navelpiercing in. 'Zo.' ik trok mijn witte Converse aan en deed mijn haren in een slordige hoge staart. Ik liep naar mijn kaptafel en deed een beetje make-up op. Met een beetje versta ik mascara, eyeliner en dan een nude kleurige lipstick. Ik knikte goedkeurend en liep de slaapkamer uit naar de keuken.

'Weet je zeker dat je, je goed genoeg voelt om hem weg te brengen babe?' ik knikte. 'Zeker weten.' hij knikte. 'Bellen als er iets is.' zei hij en gaf me een bakje fruit en een glas optimel aan. 'Dankje.' Zei ik en nam naast Blake plaats aan de keukentafel. 'Lekker geslapen kleine man?' hij knikte. 'Moet ikke echt gaan?' vroeg hij zielig. Ik knikte. 'Maar als er iets is dat me niet aanstaat neem ik je gewoon weer mee terug naar huis.' zei ik vastbesloten. Blake kreeg een kleine lach op zijn gezicht.

'Nou klaar voor schat?' vroeg ik terwijl ik via de spiegel naar Blake keek. Hij knikte voorzichtig. 'Het komt echt wel goed.' zei ik en keerde mijn aandacht weer op de weg. Ik sloeg het pad op dat naar mijn oude huis leidde en parkeerde de auto voor de deur. Ik stapte uit en haalde Blake uit zijn autostoeltje. Hij kroop dicht tegen me aan. 'Hey het komt echt allemaal goed schatje. Ik ben bij je en als er iets is wat me niet aanstaat vertrekken we gewoon weer. Jay en ik zijn al bezig om te zorgen dat je bij ons blijft wonen. We zullen er alles aan doen om je weer bij ons te krijgen goed?'

Hij knikte en gaf me een kleine glimlach. Ik zette hem neer op de grond, pakte zijn handje vast en liep naar de voordeur. Ik heb mijn oude sleutel nog dus opende de deur voor ons. We werden meteen begroet door lawaai van jewelste. Ik luisterde goed en hoorde dat het de duivel en Cornelia waren die naar elkaar aan het schreeuwen waren. Gezellig weer. Ik pakte mijn telefoon erbij en begon met filmen. Want als er iets gebeurd heb ik het op film en staat onze zaak nog sterker. Blake kneep in mijn hand en liep heel dicht tegen me aan.

Ik volgde het geschreeuw naar de keuken waar ik Cornelia en de duivel beide aan een kant van het keukeneiland zag staan. Ze schreeuwde van alles naar elkaar. Na een tijdje trok Cornelia een vlijmscherp vleesmes uit het messen blok en begon er mee te zwaaien. Ze hadden mij en Blake nog helemaal niet opgemerkt. Ik focuste me goed op het mes zodat als ze er mee ging gooien of als hij uit haar hand vloog ik hem kon ontwijken. Ik zag haar grip losser worden rond het mes. Ooh my god ze gaat hem gooien.

Ik duwde met mijn vrije hand Blake goed achter me ging zelf ook aan de kant. Ik draaide mijn hoofd weg, sloot mijn ogen en hoorde een klap naast me. Ik opende mijn ogen en zag dat het mes rakelings langs me heen de muur in was gevlogen. Oké nu heb ik er genoeg van! Ik stopte met filmen tilde Blake snel op en maakte dat ik weg kwam uit dat huis. Ik zette Blake in zijn stoeltje en stapte zelf ook in. Ik pakte mijn telefoon er weer bij en belde naar Jay. Blake was hard aan het huilen. Ik probeerde hem te sussen terwijl ik wachtte tot Jay de telefoon op nam.