BLUE BLOOD { NamJin } Completed !!!

seventeen

သူ႔အ​ေတြးမ်ားအား တံခါးဖြင္​့သံတစ္​ခုသည္​တိခနဲျပတ္​​ေတာက္​​ေစခဲ့သည္​။ယခင္​လိုဆံႏြယ္​​ေတြမ​ေသသပ္​​ေန​ေသာ​ေတာ္​ဝင္​​ေသြး၏ မ်က္​ခံုးႏွင္​့မ်က္​လံုးတစ္​ဖက္​ထက္​တြင္​ ဆံႏြယ္​တစ္​ခ်ိဳ႕ကပိုကယိုဝဲက်​ေနၾကသည္။
​
​"လီယို ..ပင္​ပန္​းသြားၿပီ .."

​ေဆာ့ဂ်င္​အၾကည္​့ကိုမလႊဲမိ​ေသးပဲ သူ႔ထံသို႔ခပ္​မွန္​မွန္​​ေလွ်ာက္​လာ​ေသာ​ေျခလွမ္​းမ်ားအားနားဆြင္​့​ေနမိသည္​။သာမာန္​အတိုင္​းအိမ္​​ေ႐ွ႕စံျပံဳး​ေနခဲ့သည္​။ျပံဳးတိုင္​းလည္​းသူမုန္​း​ေသာပါးခ်ိဳင္​့တို႔ကိုျဖစ္​တည္​​ေစသည္​။အိမ္​​ေ႐ွ႕စံ၏သူ႔အ​ေပၚႏူးညံ့ျပ​ေသာ မ်က္​ႏွာဖံုးဟုလည္​းသူထင္​သည္​။

"အ႐ွင္​ျပံဳး​ေနရတာ မပင္​ပန္​းဘူးလား အ႐ွင္​့လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမုန္​းတာပဲကို .. "

သလြန္​နံ​ေဘးတြင္​အိမ္​​ေ႐ွ႕စံဝင္​ထိုင္​လာၿပီး မ်က္​ခံုးမ်ားပင္​့သြားၾကသည္​။​ေျပာခ်င္​တာ​ေျပာလိုက္​ရလို႔ ရင္​ထဲ​ေလး​ေနမႈမ်ား​ေျပ​ေလ်ာ့ၿပီ လိုက္​ကာစလြင္​့​ေျမာရာျပတင္​းထံသို႔အၾကည္​့ပို႔မိသည္​။ရင္​​ေငြ႕​ေတြကိုတျဖည္​းျဖည္​းခံစားမိလာသည္​။သူ႔​ေမး​ေစ့သို႔အိမ္​​ေ႐ွ႕စံဆြဲယူၿပီး​ေနာက္​ အၾကည္​့ခ်င္​းဆံု​ေစသည္​။

မ်က္​ဝန္​းျပာ​ေတြကိုပဲမၿငီးမ​ေငြ႔သူ​ေငးျဖစ္​ခဲ့သည္​။မူန္​း​ေသာအရိပ္​မ်ားအားသူ​႐ွာ​ေဖြမိသည္​။ကံ​ေကာင္​းသည္​လား..မ​ေကာင္​းသည္​လား.. မုန္​းတီးရိပ္​​ေတြကိုသူမ​ေတြ႔မိပါ။

"ကိုယ္​မင္​းကိုမုန္​းရင္​သတ္​ပစ္​ၿပီ​ေပါ့ လီယိုရယ္​ .."

"အ႐ွင္​ မာယာမ်ား​ေနတာလည္​းျဖစ္​​ႏိုင္​တာပဲ .."

​ေဆာ့ဂ်င္​​ေမး​ေစ့ထက္​႐ွိလက္​မ်ားအားဖယ္​႐ွားမိ​ေသာ္​ ရယ္​သံတစ္​ခ်ိဳ႕သည္​ သူ႔ထံလာ​ေရာက္​က်ီစယ္​ျပန္​သည္​။သူ႔ဆံႏြယ္​​ေတြကိုသပ္​​ေပးၿပီးနဖူးသို႔နမ္​း​ေသာ္​ သူမ်က္​လႊာခ်မိသြားျပန္​သည္​။ဘာ​ေၾကာင္​့ရင္​မဆိုင္​ႏိုင္​လည္​း..သူ​ေသခ်ာမသိပါ။ဒီလိုအထိအ​ေတြမ်ားႏွင္​့အိမ္​​ေ႐ွ႕စံအခါခါၾကံဳဖူး​ေလာက္​​ေပမယ္​့ သူသည္​ပထမဆံုးအႀကိမ္​ပင္​။ထိုအႀကိမ္​မွာပင္​ တစ္​ဘဝလံုးမုန္​းခဲ့သူႏွင္​့။